Op 27 mei 1990 hadden Dick Vierling (117*) en Nolan Clarke (265*) een openingspartnership van 428 op en tegen Bloemendaal. Nolan is sindsdien houder van de Oranje Wimpel (trofee voor de hoogste individuele score in de hoogste klasse). Voor de volledigheid dien ik hierbij te vermelden dat in 1990 nog 60-over-wedstrijden gespeeld werden. Dick kan met smaak vertellen over de zeer zonnige en fris-warme dag. Over hoe Nolan hem inhaalde, als de tijd, en tegen het einde van de innings koudwatervrees kreeg. Grofweg een jaar geleden interviewden we Nolan voor de Chantecler. Vanzelfsprekend kwam het wereldrecord ter sprake. “Het was een mooie, warme dag. Mensen stonden in de file op weg naar het strand. Dick en ik gingen openen. Terwijl hij al in de 40 stond, had ik er nog maar een stuk of 15. Tijd om te versnellen. Ik sloeg ballen alle kanten op: op de weg, over de weg, in tuinen. Een hond rende panisch heen en weer om mijn zessen te ontwijken. Ik had mijn halve century eerder dan Dick. En we gingen door. Dick stond op 94 toen ik mijn 200 maakte. Tegen het einde van de innings, we speelden zestig overs, zei ik: Dicky man, we can achieve something special here. Ik begon ballen te stoppen. This is how Peter Cantrell bats. Een van de laatste overs was een maiden. We eindigden op 428/0. Ik had er 265.”

Waarom ik het bovenstaande schrijf? Ten eerste omdat ik wedstrijdverslagen graag inleid. Daarnaast riep het batten van Cameron Jackson zaterdag herinneringen op aan Jay Bista, Wesley Barresi, Darron Reekers, David Houghton en Nolan Clarke.

Kampong

Jeroen wint de toss en kiest batten. Henk en Tim spelen voor Ubaid en Stefan. Regen deelt alleen plaagstootjes uit, er worden geen overs afgetrokken. Karel corrigeert mijn taalgebruik. Het zijn geen bruine maar rauwe bonen die door honger zoet gemaakt worden. Cameron en Daan (41) brengen de basis op orde: 113 voor het 1ste wicket. Iemand voorspelt een totaal van 311. Als we ze nog zouden hebben, zouden alle KPI’s gehaald worden. Cameron en Lesley (25) maken 66 runs voor het 2de wicket. Iemand voorspelt dat Cameron er 223 gaat maken, iemand anders vergelijkt zijn batten met dat van David Houghton en dat is eervol als het winnen van de Boudewijn Stumps.

Cameron en Beckham (87* in 56) beheersen het speelveld. De in de voorbeschouwing geprezen Alexander Roy gaat er voor meer dan 8 per over uit. Hij is niet de enige. Een partnership van 213 voor het 3de wicket wordt op de laatste bal van de 1ste innings gebroken. We concluderen dat Cameron in één wedstrijd meer runs heeft gemaakt dan 86% van de spelers die dit seizoen voor het eerste uitkwamen. Iemand merkt op dat hij de eerste en laatste bal van de innings onder ogen zag. Een der leiders en de meest geroutineerde speler doen de ‘sick cat’ als eerbetoon. Sterrenstof trekt op. Vuurwerk dooft. Cameron maakte 223 runs in 164 ballen, met 28 vieren en 7 zessen, wat betekent dat hij alleen aan boundaries al 154 runs gaarde. Quick eindigt op 392/3.

De lunch kent twee specials. Iedereen waakt voor hoogmoed, niemand gelooft nog in een nederlaag. Het helpt dat Govert (2/31/5) en Imran (2/43/9.1) vlot wickets nemen. Vikram Chaturvedi (72 in 65) en Usman Malik (82) doen wat terug. Via partnerships van 107 voor het 4de en 71 voor het 5de wicket komt Kampong op 214/5. Beckham (1/36/7) en Lesley (1/25/4) nemen sleutelwickets, Bob (4/16/3.4) ruimt de staart op. Kampong strandt op 246 en verliest met 147 runs. Voor de analen: Jeroen en Daan pakken 2 vangen.

Na afloop is er Close of Play. Aan de prijswinnaars zal ik een dezer dagen een artikel wijden (inmiddels gedaan, zie Prijswinnaars Close of Play · Haagse Voetbal & Cricket Vereniging Quick). Voor nu gaat alle aandacht uit naar aanstaande zaterdag. Dan speelt Quick vanaf 11 uur op en tegen Hermes DVS om het kampioenschap van de Hoofdklasse en een ticket naar de Topklasse. Het spreekt voor zich dat je support gewaardeerd wordt.