Uit bovenstaande titel zou je kunnen zeggen dat de dames gewonnen hebben, maar niets bleek minder waar.

Zonovergoten zaterdagochtend. De afgelopen week is er weer veel besproken in de app en op de training. Hoofdonderwerp: Wie valt er af? We staan gewoon met 15 dames klaar om tegen Rood & Wit te spelen, en dat kan niet, wel gelijk afgesproken dat het maken van de teamfoto deze dag wel handig is. De opstelling wordt bekend gemaakt. De geblesseerden vallen af. Ol, Ies en Co, geen idee wat ze mankeren, maar zij zullen voor het sfeerbeheer zorgen.

Vrijdagavond/nacht komt er een bericht van Joos met de vraag of wij het leuk vinden dat Kerry (Tomlinson) de warming up voor haar rekening neemt? Ik was nog wakker en reageerde beleefd met; Ja leuk, maar ik viel wat onrustig in slaap in angst wat mij te wachten zou staan. Kerry weet namelijk nogal van wanten. Tijdens het verzamelen neemt zij die angst weg, niet alleen bij mij maar bij meerderen teamgenoten (veteranen). Het wordt een rustige warming up met rekken en strekken en veld oefeningen. Wat zien we er professioneel uit en wat zijn we er klaar voor om de tegenstander in te maken.

We gaan eerst batten. Dit gaat niet zoals we willen en als Lar met 21 runs als topscorer naar voren komt, kan je wel raden dat het totaal niet denderend is. Quick eindigt met 98 runs. De captain spreekt ons bemoedigend en positief toe. Wij kunnen dit. De pitch is voor Rood en Wit net zo lastig als voor ons. We moeten netjes bowlen en als beesten fielden. Wij zijn braaf dus luisteren wij naar onze captain. Wat een energie en adrenaline spatte er van het veld. Rood en Wit besloot er voor te gaan waardoor er veel kansen kwamen. Deze kansen werden door het hele team benut. En wat stond iedereen strak te bowlen. Bij ieder wicket voelden we kippenvel op de armen. Wat stonden wij een gave spannende wedstrijd te spelen.

Over nummer 20, 9 wickets down en nog 8 runs nodig voor de winst. Aan Skip om deze over te bowlen. Run, puntje, run, run,run. Nog 1 bal en 4 runs om te maken. Wij vierden stiekem de overwinning al. Skip bowlt een korte bal en tot zelfs de verbazing van de batsmen, gaat deze bal voor 4. Skip stort ter aarde en Quick verliest. Hier is lang over na gepraat en gedronken. Wat nou als, of als ik nou dit had gedaan. Nee dit is wat het is en je mag weleens verliezen. En als je dan verliest dan op deze manier. We hebben gestreden en wat hebben we dit met elkaar gevoeld en beleefd. Ik durf stiekem te zeggen dat ondanks het resultaat het mijn leukste wedstrijd tot nu is dit seizoen.

Excuus voor het late verslag, deze veteraan is inmiddels bijgekomen en klaar voor de laatste uitdaging in deze T20 competitie. Thuis tegen the All Stars. Heerlijke start voor een Westwood festival, dus kom gezellig langs.  

p.s Er is op dit moment weer genoeg gaande in de groepsapp, dus er is alweer stof voor het nieuwe verslag. Het zou zomaar lekkere juice kunnen zijn. Maar daar na het weekend meer over.