Marcel had in de kroeg al de opstelling bedacht en kwam onder invloed tot het volgende: Wit: Dick, Roelof, JL, Senior, Cor, Henk, Ton W en Olaf. Blauw: Wouter, Derick, Ben, Marco, Raymond, Stephan, Babbel en Arno. Goed dat Wouter weer zijn rentree kon maken en ook Olaf weer van de partij was. Fijn dat Henk (met muts) er ook weer bij kon zijn na zijn operatie aan zijn voorhoofdhuid. De wedstrijd startte zoals gewoonlijk met het missen van kansen. Babbel schoot op de paal en Cor kopte tegen de paal. Marco schoot op de paal en Babbel knalde ook zijn tweede doelpoging tegen de paal (2-2 in paalpunten). Maar toen was de ban gebroken door een snelle counter van Wit door Roelof (1-0), daarna hetzelfde recept, maar nu gescoord door Olaf (2-0). Ben deed wat terug door een schuiver in het hoekje 2-1. De mooiste goal van de dag was voor Cor die hoog in de lucht (1,3 cm) de bal keurig inkopte na een mooie voorzet van de gretige Roelof (4-1). Daar moest wat voor Blauw gebeuren en dat lukte. Arno kan niet alleen verdedigen maar ook hard raak schieten (4-2) en omdat Babbel Dick aan het opjagen was en die door de zenuwen daardoor de bal verspeelde, kon Babbel de Anschlusstreffer maken (4-3). Dick had vandaag zowaar geen hands en JL is duidelijk verlost van zijn wekelijkse werkdruk en kan zich nu volledig gaan toeleggen op zijn voetbalcarrière. Maar Johan viel uit met een spierblessure en daardoor veranderde het spel. Blauw wist zich met de man meer situatie geen raad en speelde het spel niet slim door de bal te snel te willen spelen en dat blijkt toch te lastig. Veel balverlies en Wit kon lekker counteren. Ton W scoorde nog volgens Schief, al wist hij daar zelf niets meer van (5-3). Olaf raakte ook nog de paal bij een snelle uitbraak en daarna haalde hij Raymond neer met een flinke tik op de enkels. Wonderlijk genoeg bleef dat door diezelfde advocaat onbestraft, maar mogelijk ligt er vanmorgen wel een dagvaarding in de bus... succes Olaf. Roelof moest zijn gretigheid bekopen en viel uit met een kuitblessure. Babbel deed nog wat terug voor Blauw met een harde uithaal (5-4) en het slotakkoord was voor Maarle (met pijnlijke enkel) die de bal te zacht inspeelde op Wouter die zijn rug verdraaide en daardoor niet snel genoeg bij de bal kon komen en Olaf een vrije doortocht gaf en de eindstand op 6-4 bepaalde. 

Ondertussen was Ed gearriveerd want dit kon wel eens zijn laatste aanwezigheid zijn op Nederlandse bodem. In de kleedkamer werd er op gepaste wijze afscheid genomen van deze markante man die zich in het veld kenmerkte door te pretenderen wat het sterkste been van de tegenstander was en dat ook altijd luidkeels liet horen. In zijn afscheidsrede had hij het over een verhuizing naar Griekenland dichtbij zijn schoonmoeder, dus naar alle waarschijnlijkheid zien wij hem snel weer terug. De captain overhandigde hem namens de VF een mooie trui en na de geruststelling dat Ed ons nog wel een keer trakteert op een rondje was ook dit afscheid weer de moeite waard. 

Er werd nog even afgepilst en gewijnd in de ledenbar en werden wij vereerd met een bezoek van VSOP die ook zichtbaar genoot van het biertje en de belangstelling en die gelukkig nog geen afscheid heeft genomen. Het was weer een memorabel weekend, benieuwd wat er volgende week weer allemaal te beleven valt in het sprookjesbos van de VF.