In de kleedkamer verwonderden Ben en Patrick zich dat zij al een tijdje niet meer bij opstootjes in het verslag vermeld werden en dat anderen die rol nu hebben overgenomen. Ondertussen werd er bij het omkleden ook flink gebodyshamed en werd er afgesproken dat het reanimatiebeleid bij vermoedelijke absences eerst bekeken zou worden wie het betrof en of dat nog de moeite waard zou zijn. En dat werd nog bijna werkelijkheid...

De wedstrijd startte onder toeziend oog van Hans S en Z, Juup en Henk kwam ook kijken hoe het ook alweer moest. Kansen in de beginfase aan beide kanten. Ed redde een inzet van Ben en Patrick kegelde op de paal en Olaf schoot op de kruising (niet erin). Even later had hij meer succes op een pass van Ben die Olaf vakkundig afrondde door Ed te omspelen en door de benen van Marco op de doellijn erin te schieten. Ton en Babbel missen beiden in de scrimmage en het hoogtepunt van de eerste helft was het airshot van de week door Senior. 0-1 voor Blauw met de rust. Daar moest Wit na de rust wat tegenover stellen en zo geschiedde. Op een assist van Noud rondde Patrick op ouderwetse wijze af. Marco en Ton wisten geen gat te vinden in het doel van de sterk keepende Peter K, die met een vermeende teenblessure de meest onmogelijke ballen tegenhield. Aan de andere kant was ook Ed in vorm vandaag. Na een werkelijk schitterende solo van Marco, die Blauw de bosjes van Pex instuurde, schoot hij Wit op voorsprong 2-1. Blauw ging meer risico nemen en gaven wat ruimte achterin weg. Daarvan wist Ton te profiteren bij een snelle uitval en hij omspeelde Ed en maakte de 3-1, dat hij vierde als ware hij Tardelli in de WK finale van 1982. Je kan het overdrijven... Roelof hield het spannend met een keiharde punter (niet buitenkant voet dus) in de kruising. In de tussentijd had Senior al vele kopkansen om zeep geholpen, maar ze bleven hem zoeken in de lucht. Het kan zijn dat er toch wat hersenbeschadiging is opgetreden, want als ware hij Brobbey torpedeerde hij Ed die ter aarde stortte en bleef liggen. Het reanimatieprotocol trad in werking maar aangezien de medische hoek vandaag afwezig was liet men Ed maar lekker liggen. Met opluchting (en/of  teleurstelling) zag iedereen Ed weer opkrabbelen en de wedstrijd afmaken. Arnoud maakte nog een mooie treffer door de bal snoeihard langs de oogharen van Peter K te knallen en Willem scoorde nog voor Blauw na een assist van de opvallend stille Burger. Wouter schoot nog op zijn allerhardst en Dickie had na een lange afwezigheid ook het vizier niet helemaal scherp staan met 2 afstandspegels. Arno ontpopt zich steeds meer als de balans van VF en is niet te passeren. Wit had gewonnen en dat was voor sommigen van Blauw de reden om te borrelen in een wit shirt, zodat zij ook het gevoel van de winnaars konden proeven. Patrick zorgde weer voor de heerlijke broodjes ellende. Burger vertrok richting de Jdb baan om met zijn meisje daar misschien wel te kunnen winnen. Helaas, net als Henk werd dat ook een deceptie. Ook zagen wij René vanaf het terras druk met de afvalcontainers slepen. Dat zal voorlopig zijn laatste kunstje zijn, want hij wordt vandaag, maandag 9 oktober, aan een nieuwe heup geholpen. Misschien eens kwantumkorting bespreken ten faveure van de VF? Sterkte René en we zien je na je herstel hopelijk ook weer op het veld. Na nog een discussie of rosé nu wel of geen wijn was en nadat de rekening gesloten was en menigeen zijn gehoorapparaat moest uitschakelen door de harde muziek op het terras, keerde menigeen weer huiswaarts. Alleen zag uw verslaggever in zijn ooghoeken nog een opvallende verschijning aan de JdB tafel. Senior had een plekje te pakken tussen de velletjes... Het is onbekend of hij thuis de nacht heeft doorgebracht. Dus toch hersenschade van het koppen. Tot volgende week voor weer nieuwe avonturen van uw Vite Fatigue!