Onder het toeziend oog van Chris, later ook van Frank, moesten we een aanpassing maken, omdat Dick was vergeten af te zeggen en zich in het oliebollenbeslag aan het wentelen was. Een aderlating voor Blauw, iets waar de KVG uiteraard rekening mee gehouden had. Het zou dus moeilijk worden voor de marine mensen. De eerste helft viel het nog mee, met Ed in de goal een man meer, alhoewel, nadat Schief de 1-0 had opgetekend na een mooie aanvallende combinatie, kon JL een mooie corner van Derrel fraai inkoppen. 1-2. Wit liep verder uit, maar Blauw toonde karakter en met dank aan Bibber kon er een voorsprong genomen worden, volgens mij met rust was het 8-6 voor Blauw.

Na rust een ander beeld, Wit, met meer loopvermogen en nu een man meer, maakte goed gebruik van een en ander en regelmatig stond Patrick in zijn eentje tegen 1 of 2 man. Niet tegen aan te verdedigen natuurlijk. Vreemd genoeg begreep Robert hoe Blauw zich moest voelen, maar dat zij niet klaagden snapte hij niet. Toch was Blauw niet kansloos, maar Ed bleek ineens wel te kunnen keepen, of lag het aan de voorwaartsen van Blauw? Hoe dan ook, echt spannend was het niet, maar er had eventueel meer in gezeten. Ronald betrad ook de tribune van veld 2, zag Raymond fraai het kruis vinden en Bibber niet scoren.

Jacques zorgde voor warme worst, Schief had emping meegenomen en er was genoeg drank. De KVG en Wammes sloten aan en het was gezellig druk in de kleedkamer. Boven nog wat worstjes en pinda’s, drankje van Jos en Derrel, het was een mooie laatste zondag in 2018.