VF, 9 december 2018.

Blauw: Dick, Peter K (2e helft), Henk, Robert, Kees (1e helft, 5), Bibber, Babbel (1) en JL (1).

Wit: Ton, Feico, Cor, Derick, Raymond, Peter K (1e helft), Kees (2e helft) en Willem (3).

Blauw wint 1e helft met 6 – 1, Wit de tweede met 2-1.

 

Toen de KVG even na rust het veld op kwam stelde hij tevreden, dat er niet geklaagd was over de opstelling. Logisch, Blauw stond met 6-1 voor bij rust, geen Blauwe horen piepen. Dus toch maar gewisseld, het ging daarna leuk gelijk op.

In het begin liet Wit veel ruimte in de achterhoede en daar maakte Blauw, met name door Kees, dankbaar gebruik van. De eerste 4 treffers kwamen dan ook op zijn naam. Robert scoorde de 5-0, maar helaas voor hem van te ver weg. Hij zat dus wel, maar telde niet. Robert zat later zelf ook, op de grond, in zijn piepzak en onder het bloed. Een aanvaring met een lultterug gaat je niet in de koude kleren zitten. Babbel en Kees voerden de score op tot 6, waarna Willem nog voor rust een prachtige tegentreffer scoorde.

Kees en Peter K wisselden, maar wat Kees de eerste helft kon, lukt nu niet meer. Henk had de verdediging verstevigd en er was nauwelijks doorkomen aan. JL zorgde nog voor een 1-0 na rust, maar het was uiteindelijk kabouter emping die met 2 doelpunten de zege voor Wit veilig stelde. Peter K had nog een schitterende trap in huis, maar die strandde op een woud van benen. Babbel had daar geen last van, dat is het voordeel als je hoog over schiet. Op het terras was het goed toeven uit de wind en Q1 pakte broodnodige, maar verdiende punten.

Vite Fatigué Overzicht