Op papier leek de opstelling niet te kloppen, Wit veel te sterk. Meer voetbal- en loopvermogen. Het was dan ook niet gek dat de twee Brugse zotten (Chris en ik) Willem zagen koppen, Ed pareren en Jacques de terugvallende bal in het doel schieten. Maar dat pas laat, het ging heel lang gelijk op. RJ knalde de 2-0 binnen, Jacques de 3-0. Er werd stiekem al gedacht aan een wissel, Maar Robert verbaasde iedereen, inclusief zichzelf, door mooi achter het standbeen langs Peter K te verschalken en even later deed hij hetzelfde, iedereen verbazen dus, door een voorzet van Feico binnen te tikken. De weer herstelde Dick scoorde zelfs met links, Ed riep los en deed dat ook, maar RJ kon niet profiteren. Peter K stopte een moois schop van Arnoud, maar de terugkaatsende bal werd door Cor loepzuiver in het doel gelegd. Tonnie Tosti bepaalde de ruststand op 4-4, geen wissels nodig dus.

Na rust liet Henk Jacques zijn derde goal aantekenen, verspeelde Robert de bal en maakte Willem daar dankbaar gebruik van, 6-4. Marcel leidde het publiek af, we zagen dus de goal van Ton niet, hij schijnt mooi geweest te zijn. Bij 6-5 waagde Bibber zich naar voren om de gelijkmaker te scoren. De bal liep echter steeds harder van hem vandaan en eindigde dan ook in de hoek tegen het hek, Bibber vlakbij met de hoekvlag tussen zijn benen. Geen gelijkmaker dus, maar Wit besloot wat gas bij te geven en Willen en RJ bepaalden de eindstand op 8-5, uiteindelijk enigszins geflatteerd. Willem zorgde voor snacks in kleedkamer, Jacques voor broodjes in de Ledenbar en de vaste krachten voor genoeg drank. Mooi dagje, wel laat thuis …