Alleen de keuzeheercritici hadden kunnen bevroeden, dat die leuke ervaring na 12 uur zou vervagen. Wit : Willem, Rick, Cor, Ton V,  Senior, Rene en JL en Blauw met 1 man minder: Olaf, Ton W, Babbel, Wouter, Arno en RJ. Rene was vandaag tijdwaarnemer en begon met een eerste helft van 30 minuten, aanschouwd door de aanvoerder, in de loop van de partij vergezeld van Henk, Bibber en Peter K. Olaf opende de score door bij JL weg te draaien en hard in te schieten. Ton V onderschepte een breedtepass en gaf Senior een niet te missen kans. Uiteraard liet Sr. Die kans niet lopen en het stond weer gelijk. Cor en JL hadden een mooie combinatie voor het blauwe doel, maar helaas voor hen stierf die in schoonheid, dan wel het zijnet. Aan de andere kant wist Olaf een combi met Olaf wel succesvol af te ronden, 2-1. Een mooie voorzet van Senior kon door Rene niet worden afgerond met het hoofd, de pomerans moest beter gekrijt worden. Daarna was het Blauw met het initiatief en de doelpunten. Olaf brak uit met Babbel en scoorde en niet veel later deden RJ en Wouter hetzelfde, 4-1. Willem bediende Ton V, die met een bekeken effectbal het met wist te vinden, 4-2. Het leek even of Blauw het kwijt was, Ton V en Senior maakten gelijk na assists van resp. Senior en Willem. Maar nog voor rust had Blauw weer 2 punten voorsprong, dankzij Babbel  en RJ. Ruststand dus 6-4.

Lucas en Arnoud namen plaats op de tribune en Rene zou de tweede helft 40 minuten laten spelen, iedereen, behalve het publiek uiteraard, vond 30 minuten te weinig. Daar zou Wit spijt van krijgen, want Blauw had, behalve een man  minder, veel meer loop- en uithoudingsvermogen. Iets wat de keuzeheer kennelijk ontgaan was. Ik ben mild … Arno wilde zijn rentree vieren met een afstandsgoal, helaas werd het een verre afzwaaier. Wouter had een momentje van onoplettendheid, maar dat had Babbel niet en die maakte dan ook een mooie voorzet van RJ koelbloedig af. 7-4. Even later herhaalde RJ zijn goede voorzet, dit keer lette Wouter wel op en gunde Babbel hem zijn tweede doelpunt. 8-4. Wit kwam weer even terug, maar de paal stond succes voor JL in de weg. Wouter kreeg een mooie kans op een onvervalste hattrick, maar dat gunde Babbel hem nu net weer niet. 9-4. Blauw was niet meer te stoppen, Wit werd er moedeloos van en ik zag Rene al regelmatig op zijn horloge kijken. Na zijn assists was het nu de beurt aan RJ om er een van Olaf af te maken, 10-4. Het ontnemen van zijn hattrick liet Wouter niet koud, zijn volgende kans miste hij glansrijk. Bij Wit zat het ook niet mee. Willem was doorgebroken en zijn afgemeten pass in de voeten van de op de doellijn staande Cor werd niet benut. Dat deed RJ weer wel, met een knal met (uiteraard) buitenkant rechts diagonaal in het tegenoverliggende zijnet. 11-4. Om de pech te onderstrepen raakt Ton V de lat en toen hij even later volledig alleen uitbrak viel hij spontaan om. Jl onderschepte knap een voorzet van Babbel, alleen zonder het gewenste resultaat, want de bal verdween in eigen doel. 12-4. RJ bediende Olaf nog een keer, 13-4, en Ton W gaf Olaf een bekeken pass waar de laatste geen raad mee wist. Arno wist wel raad met een aanvallende Ton V, vloerde hem vakkundig, maar de bal rolde voor de voeten van Cor, die dit keen niet vastgenageld stond, maar de bal binnen punterde, 13-5. Een van de laatste aanvallen van Blauw (Rene keek steeds vaker op zijn horloge) leverde een uiterste inspanning van Babbel op, maar hij was net op tijd om bij de verste paal binnen te tikken. 14-5. Ton V brak weer uit, viel dit keer niet en zette de 6 op het bord, even later gevolgd door de 7e  treffer van Wit. 14-7 . Rick redde nog tweemaal goed en zo bleef het 14-7. Op het terras was het aangenaam toeven, met een drankje van Arno, cheers, en door Senior perfect verzorgde snacks. Wil Amons schoof ook nog aan en dat leidde uiteraard tot veel onzin. Bibber werd besmet, nadat hij al moeite had gehad met het uitspreken van de naam van een Engelse county, begon hij ook te vertellen over een auteur die een boek had geschreven. Bijzonder …