Er valt geen land te bezeilen met de temperatuur op Nieuw Hanenburg. Schaduw is schaars, kunstgras knettert. Ik wou dat ik een schild had, om me tegen de zon te weren. Maar ik heb geen schild, omdat ik gisteren laat terugkwam van het concert van Rammstein en daardoor de Roosters-borrel miste. Het is geen weer voor het spelen van twee Twenty20-wedstrijden. Onder een boom, daar moet je zijn. In de schaduw van de wind. Met een roman van Carlos Ruiz Zafon, desnoods een boek waarin het volgende fragment staat: ‘“Ik wil een hond en die noem ik Stront.” De man heeft ogen als een shire. Hij brengt haar paardrijlestrauma boven. Zijn wijsvinger groeit wanneer hij het bord – overwegend blauw, een witte V zoals beveiligers dragen – duidt. Als Pinokkio’s neus na een ongemakkelijke leugen.’

Kampong

Marieke en de scoorsters van Kampong helpen me op weg, brengen me tot inkeer, laten me inzien dat ik al die tijd fout zat. Scoren met een tablet is als Heinz Sandwich spread. Als Fa. Is Poka Yoke, wat in het Japans zoveel betekent als ‘het voorkomen van onbedoelde fouten’ (andere voorbeelden van Poka Yoke: wasmachines of magnetrons werken niet met de deur open, liften hebben een sensor waardoor ze opengaan als er iets voor staat, rolstoelwielen zijn ontworpen om te vergrendelen wanneer de stoel niet beweegt, wat ervoor zorgt dat de inzittende niet uitglijdt wanneer hij of zij in en uit de rolstoel gaat). Ik wil nooit meer iets anders. Verbrand de boeken maar, kruisig de inkt, verketter de kleurtjes. Achter een schermpje zitten en eens in de zoveel tijd op een knop drukken waarna alles vanzelf gaat, dat is de weg, dat is de keuze, dat is het lichtende pad.

Jeroen wint de toss en kiest batten. Cameron (82 runs in 41 ballen, 7 x 4 en 6 x 6) is tot en met 144 Che Guevara voor Hanen. Het is grotendeels aan hem te danken dat we nog ongeslagen zijn in de Twenty20-competitie. Agressief als een wild zwijn en onder ogen van familie en vriendin slaat hij de aanval van Kampong van zich af. Ik had hem graag geleend vannacht, toen muggen de weg naar mijn gehoorgang wisten te vinden, feilloos als scoren met een tablet. Omdat alle andere batsmen meedoen (Daan 16 in 12, Ubaid 14, Beckham 47* in 33, Lesley 22* in 17) komen we tot een totaal van 194/3. En hoewel Ben Pomare (29 in 10) fel van leer trekt, blijkt al snel dat dit voor Utrechtenaren te hoog gegrepen is. Quick wint voor de zesde keer op rij. Imran (2/17/3), Beckham (2/21/4), Jeroen (2/28/4), Tim (1/22/3) en Henk (1/19/3) nemen wickets, Cameron heeft 2 stumpings en een vang, Daan pakt 2 vangen, Govert heeft een vang en een run out.

Bloemendaal

Tijdens de lunch, verzorgd als Paul-Jan op zon- een feestdagen, brengt Jeroen slecht nieuws. Hij heeft de toss verloren, Quick gaat fielden. Geroosterde spelers doen vermoeden dat er alsnog een barbecue is. Tristan Payle (65* in 28) bezorgt bezoekers een totaal van 161/5. Water is niet aan te slepen. Imran (1/17/4), Govert (1/26/3), Jeroen (1/41/4) en Tim (2/21/4) nemen wickets, Ubaid keept wicket en pakt 2 vangen.

Na de vlotte val van het wicket van Cameron is de prik van de cola. Daan (19), Beckham (14 in 12), Lesley (17 in 16), Henk (15 in 12) en Imran (17* in 7) halen dubbele cijfers, Quick strandt op 123. De eerste Twenty20-nederlaag van het jaar is een feit, opnieuw is Bloemendaal boosdoener. Evenzogoed gaan we als eerste naar de finaledag, aanstaande zaterdag, op Bloemendaal. Wie onze tegenstander in de halve finale is, wordt vandaag (zondag 9 juli) bekend. Ik zal jullie daar in een apart stukje op deze site over informeren. Mochten we kampioen worden, promoveren we naar de Topklasse. In dat geval stel ik voor Cameron op een schild van het veld te dragen. Ik heb er tegen die tijd hopelijk wel één te leen. De enige complicatie is dat ik komend weekend met de Roosters op tour ben.