Bij bovenstaande titel krijg je niet het gevoel dat de dames de winst mee naar huis hebben genomen. Niets blijkt minder waar.

Na druk app overleg werd er besloten om ouderwets op Quick te verzamelen en een geleende auto vol te proppen met brakke dames. De eerste twee meiden kwamen steunend en kreunend aangefietst samen met de derde die voor zakken vol croissants, krentenbollen en eierkoeken had gezorgd. Olga kwam als laatst aan en veteraan (en dus expert op dit gebied) Larrie constateerde dat Ol er toch wel het meest beroerd uit zag van iedereen. Op dat moment vertelde Ol dat zij geen druppel had gedronken, aan de studie had gezeten en super fit was. Hoogtepunt van mijn dag kan je wel zeggen.

9.00u verzamelen op Groen Geel, altijd gezellig. En wat een feest om op gewoon gras te spelen met deze temperaturen. Onze fantastische captain Orac won de toss niet maar gunde het Tessa aangezien dit haar eerste toss winst ooit was. Groen Geel gaat batten. Het veld rolt niet fantastisch, maar daar heeft Tessa geen last van. Er komen weinig kansjes voor wickets en groen geel bat rustig de 20 overs uit. Er mochten 2 wickets vallen 1 van onze Yours en 1 van onze super invaller Zahra. 106 runs om te winnen. Orac gaf deze mooie kans aan brakke Ies en Mega fitte Ol. De meiden hebben er zin in, en aan de kant kan het tannen beginnen. Althans voor de nummers 5 tm 11. Nummers 3 en 4 (ondergetekende) zaten braaf volledig aangekleed te wachten op een wicket.

Scoren is altijd een dingetje geweest. Vroegâh werd dit verplicht aan de jeugd geleerd inclusief een maandelijkse taak om de rolluiken van het scorebord te bedienen. Later als je hard genoeg had gewerkt om bij Dames 1 te mogen spelen dan hadden we Pim waar je mee mocht samenwerken. Nóg veel later kwam onze eigen Mieke Voorwaarts waar je in alle rust mee aan de scoretafel zat. En op dit moment mogen wij genieten van onze eigen Caro Rambaldo die altijd klaarstaat om dit varkentje te wassen. Boek, ipad, scorebord. Gaat allemaal bijna vanzelf, althans dat gevoel geeft zij ons.

Alleen was Carootje er vandaag niet.

De paniek die tot twee keer toe is ontstaan aan de scoretafel is niet te vergelijken met het humeur van Mieke als het scorebord niet werkt. Yours werkt in het boek en Hans op de ipad. Er worden puntjes gemist die Hans niet weet toe te voegen op de ipad waardoor Yours drietjes vergeet te tellen die gelopen worden omdat de dames het niet nodig vinden om vieren te slaan. Het is gelukkig maar 30 graden. Ondertussen zit ik langs de kant volledig aangekleed te wachten tot deze paniek en vooral wedstrijd voorbij is, want er staat ons een zamix te wachten. Fre is nog het meest zwak en brak van iedereen want die hoeft niet eens te batten, niet vol aangekleed klaar te zitten, maar alleen te wachten op de laatst geslagen run. Dan kunnen we namelijk de brakke ochtend eindigen en toewerken naar een nieuwe avond. De wedstrijd werd knap door de meisjes uitgebat, er volgde een heerlijke lunch en toen was het tijd voor douchen met bier en muziek. Ik zou graag nog willen vertellen hoe het allemaal verder is gegaan, maar ik stond met vier brakke fitte meiden bij het zamix en toen ik om beeldmateriaal vroeg voor bij dit verslag. Kreeg ik foto’s door waarvan in niet eens wist dat ze waren geschoten.

Komende week spelen de dames weer thuis. We zullen er fris en fruitig bij staan. Deze veteraan gaat nog even een paar dagen bijkomen.