JO-72, 18 t/m 21 mei 2023

Afgelopen Hemelvaartsweekend stond voor de VF Duitsland uit op het programma. De organisatie bestaande uit Cor, Arnoud, Alex had een ons een heerlijke Riesling tour voorgeschoteld in Cochem. Juup moest helaas vlak voor vertrek afhaken vanwege een hevige verkoudheid maar hij werd tussentijds wel op de hoogte gehouden van het wel en wee van de overgebleven 24 Germaanse belhamels. Patrick had nog een restpartijtje grijze velletjes geregeld die ook goed bij de haarkleur (voor zover uberhaubt aanwezig) van de meesten pasten. Vanaf Quick vertrok de luxe bus richting het Oosten.

Het duurde toch nog vrij lang, maar om 10.30 was toch echt het eerste flesje wit al geopend. Ook waren er voor de tussenstop onderweg heerlijke zakjes lunch geregeld en konden wij, nadat Alex vakkundig de bus had geparkeerd, genieten van de lekkere broodjes en de zon. Eenmaal aangekomen in Duitsland werd er verkleed om de wedstrijd wit tegen blauw te spelen. Nadat de koeien net van het knollenveld waren verdwenen, kon er gevoetbald worden. Hoog gras en diepe kuilen verhinderden deze keer dat het normale hoge niveau van de VF gehaald kon worden. De wedstrijd zelf mag verder onvermeld blijven of het moet de discussie zijn over hands van de keepers. Maar het was toch echt een natuurlijke houding van Cor die met beide handen een kantelende beweging maakte als dronk hij een grote pul met bier. Marco hielp zoals gewoonlijk de mooiste kansen om zeep en schoot voor open doel de bal keihard de bossen in. Op de achtergrond speelde nog een muziekje van een groepje lallende Duitsers die nog niet in de gaten hadden dat er zo'n kleine 80 jaar geleden al een einde was gekomen aan hun ideale wereld. 

Na de wedstrijd werd snel de eerste de beste stube opgezocht en kon er worden geproost op een mooi begin van de trip. Bibber zag kansen op een mooie erfenis door aan te sluiten aan het tafeltje met de nog oudste levende Duitse Grossmutter uit de hele Moezelstreek. Vervolgens werden wij afgezet bij ons hotel in Cochem en dat zag er prima uit. Mooi uitzicht op de Moezel en de eerste indrukken waren dat wij deze keer niet tot de oudsten behoorden van de aanwezige toeristen, integendeel. Het blijkt dat je daar nog tot hoge leeftijd kan verkeren en dat biedt dus nog voldoende perspectief voor de komende decennia. Het diner was prima verzorgd en onze tafel werd steeds luidruchtiger naarmate de avond vorderde. Marco had nog een bijdrage voor iedereen met een verlaat sinterklaasgedicht. Hoe de avond verder verliep kan in wegens privacyredenen hier niet verder vermelden.
De volgende morgen was het vroeg dag want er stond zowaar een sportief programma op het menu. De ene helft ging golfen en de andere vertrok op de fiets voor een tochtje langs de Moezel. De golfers kwamen allen ongeschonden weer terug, maar dat had weinig gescheeld omdat Stephan bijna Arnoud een golfbal tegen zijn hoofd joeg. Burger en Charly streden om een onduidelijk beeldje en uiteindelijk moest Burger deze mee naar huis nemen. De fietsers deelden foto's via de app, maar dat waren alleen foto's van de terrassen waar ze zaten. Lucas had met zijn groene trui wel het sprintklassement naar het volgende terras gewonnen. Na een lichte lunch met schnitzels, currywursten en pommes was er voor de middag een mooie wijnproeverij door Marcel georganiseerd. De directrice verzorgde ons keurig door ons een mooi rijtje verschillende rieslingwijnen voor te schotelen vergezeld door een kundige onderbouwing. Daar kan menigeen nog wat van leren, nietwaar Marcel? 
De avond was een vrij programma en de groep splitste zich op omdat het toch lastig bleek om met 24 luidruchtige bejaarden een plekje in een restaurant te bemachtigen. Eenmaal aan tafel bleken wij een bezienswaardigheid en konden de andere tafeltjes flink glimlachend meegenieten van alle onzin. Voldaan na een mooie dag kroop iedereen weer zijn bedje in en löffeltje löffeltje werd er door de VF een heel bos die nacht verder omgezaagd. 
De zaterdag stond in het teken van de bootreis. Wij bemachtigden een mooi plekje op het bovendek en de Roemeense ober rook kansen op een mooie omzet en aldus geschiedde. Halverwege in Beilstein was het toch nog 20 meter lopen tot het restaurant om daar vervolgens met wijn weer even te kunnen uitrusten. De fitteren onder ons sjouwden zich naar boven voor het mooie uitzicht over de Moezel. De dag werd besloten met een rondleiding door en over de burcht van Cochem, alwaar ook het middeleeuwse diner met entertainment werd geserveerd. Hoogtepunt was wel dat Wammes met slabbetje en wel werd uitgekozen voor de slotact en werd gekust door de jonkvrouw. Dit tot grote hilariteit van alle aanwezigen. Omdat de burcht hoog boven Cochum lag moest er uiteindelijk ook weer afgedaald worden. Dat kan het snelste rollend natuurlijk, maar een paar besloten toch maar om een taxi te bellen. Hier en daar in Cochem werden er VF's gesignaleerd in de diverse kneipen. Het bier en obstler vloeiden rijkelijk en om circa 02.45 was ook de laatste binnen. Marco had namelijk te horen gekregen dat hij de mooiste man was van heel Cochem e.o. en was daar zo van in de war dat het nog even duurde dat hij de weg naar huis weer kon terugvinden. Onduidelijk was of de dame in kwestie nou wel of geen witte stok met rode streepjes bij zich had. Anyway de bunter abend was zeer gemütlich. En zo vliegen de dagen voorbij en was er op zondag weer de terugweg naar Den Haag. Een stelletje onverlaten kaapten de bluetoothcode van de box in de bus en werd er wat educatieve muziek gedraaid. De lunch in Horst was heerlijk en Alex kon als dank nog een mooi aandenken ontvangen uit de oude benedenbar. Om 17.00 uur landden wij weer op Nieuw Hanenburg met een afsluitend drankje en werd de organisatie zeer terecht bedankt voor een geweldige trip en de mooie herinneringen die ons altijd zullen bijblijven. 
Teamverslagen voetbal Overzicht