Gisteren stond de wedstrijd tegen HVV op het programma. Na een veelbelovend begin van de competitie is de klad er een beetje in gekomen. De laatste overwinning dateerde alweer van zaterdag 4 februari. Kon het tij gekeerd worden tegen HVV?

Er ontbraken toch wel weer wat spelers. Luc was opnieuw geblesseerd geraakt bij het meespelen met de JO17-3. Daniel kwakkelt al het hele seizoen. Nick heeft nog last van zijn schouder van een val in de vorige wedstrijd. Morgan was alleen de tweede helft beschikbaar vanwege schoolverplichtingen. Elijah startte met pijn in de kuit, en moest ook voortijdig afhaken. Gelukkig waren Pim, Robin en Alex bereid om in te vallen, waarvoor dank.

Het was een druilerige dinsdagavond waarop deze wedstrijd afgewerkt moest worden. Ook voor HVV waren de punten broodnodig want hun laatste overwinning was op 18 maart. Op voorhand dus een mooie strijd met twee ploegen op zoek naar eerherstel.

We werden niet teleurgesteld, want al na 5 minuten kende de scheidsrechter een penalty toe aan Quick na hands in het strafschopgebied. Floris schoot beheerst binnen (0-1).

Dat was een mooie opsteker. Twee minuten later ontsnapten we aan een strafschop, toen Marijn een speler van HVV al dan niet reglementair van scoren afhield. De scheidsrechter wuifde het weg, en we konden opgelucht ademhalen.

De volgende kans was voor Owen, maar hij zag zijn schot gestopt worden door de keeper.

HVV ging op jacht naar de gelijkmaker, en een niet altijd even mooie, maar wel heel boeiende strijd ontstond, waarbij de fysieke duels niet werden geschuwd, zonder dat het ooit gemeen werd. HVV werd regelmatig gevaarlijk uit dode spelmomenten, en de gelijkmaker viel dan ook als gevolg van een toegekende vrije schop (1-1).

Even later kregen ze kans om op voorsprong te komen, maar een mooie voorzet werd net naast getikt.

Op advies van Bruno werd Jelmer verhuisd naar de linkerflank, om van zijn snelheid te kunnen profiteren ten opzichte van de niet zo snelle rechtervleugelverdediger. Dat had hij goed gezien, want met een fraaie solo passeerde Jelmer deze verdediger. Zijn schot werd nog gekeerd door de keeper, maar hij kon de bal niet wegkrijgen, zodat het voor Pim een koud kunstje werd om de bal over de doellijn te duwen (1-2).

Nog voor rust probeerde HVV nog op gelijke hoogte te komen, maar Marijn was alert.

In het begin van de tweede helft leek Quick met verzorgd spel de controle te pakken, en er waren kansen voor Robin, Colin en Jelmer om de wedstrijd te beslissen.

Dat gebeurde niet. HVV kreeg weer hoop, en ging wat opportunistischer voetballen. Quick bewaarde niet de rust en eenmaal in balbezit, werd deze vaak weer snel bij de tegenstander ingeleverd, zodat er nog een heel spannende slotfase ontstond.

Vertwijfeld werd er in het veld al geroepen “scheids, het is tijd”, terwijl er toen nog meer dan 4 minuten op de klok stond en gezien het oponthoud misschien nog wel iets meer.

HVV was toch iets te onrustig, en veel afstandsschoten gingen toch wel ruim naast.

Zo kwam Quick zonder kleerscheuren door deze slotfase heen, en konden we eindelijk weer eens juichen voor een overwinning, die ons naar de 7^e plaats liet stijgen.

Met nog drie wedstrijden te gaan is er nog van alles mogelijk, want veel ploegen staan dicht bij elkaar.

A.s. zaterdag de moeilijke uitwedstrijd bij FC Zoetermeer.

Ruud Nobel