JO-72, 29 januari 2023

Vandaag staan wij stil bij een gedenkwaardig moment. Dit keer niet de holocaust of de watersnoodramp, maar Robert Burger. Hij kwam namelijk uitgeslapen en zonder kater binnen met de woorden "ik heb er zin in vandaag". Dat was al jaren niet meer voorgekomen en dat beloofde dus heel wat op deze mooie grijze zondagochtend. 

Iedere week staan we met minder man aan de aftrap en nu ook lijkt het weer blessures te regenen. Het lijkt wel het sprookje van de 10 kleine mensjes met een Midden-Afrikaanse migratieachtergrond bij de VF. Vandaag toch nog 6 tegen 6. De keuzeheer had ook deze zaterdagavond weer azijn gedronken want Blauw (Maarle, Ed, Marco, Dick, Wouter en Henk) was vooraf al behoorlijk kansloos tegen Wit (PeterK, JL, Patrick, Stephan, Derrel en Robert). 

Derick had zaterdagavond een tactiek uitgestippeld met een hoofdrol voor zichzelf als kaatsende spits. Hoewel Blauw toch wat kansen kreeg in de eerste helft en Derick zelf ook menige doelpogingen had, was het al snel duidelijk. Als de hockeyjongen Stephan al Henk Poort dan is het duidelijk wie het spook van deze operavoorstelling werd vandaag. De allereerste aanval van Wit ging erin, maar pas nadat Burger met een achterwaartse trap vol de knie van Ed raakte die daardoor de kluts kwijtraakte en de bal door zijn benen in het doel verdween. Ed had sowieso niet zo'n gelukkige start vandaag. Dat begon al met een gemiste bardienst en werd vervolgd met eigen goal en ook een bal van Derrel ging nog door zijn benen. Derick stortte ook nog tussendoor ter aarde en de schade (behalve aan het veld) was een blauwe knie die goed matchte bij zijn blauwe crickettrui. Ondertussen hadden Patrick, JL en nogmaals Robert gescoord voor Wit. Blauw had wel snelle uitvallen en toch wat kansen maar geen echte goalgetters. Derick scoorde nog en nadat Burger een hoekschop had weggegeven scoorde Marco uit een mooie corner van Henk. Met 6-2 in de rust moest er wat gebeuren. Het leek er daarna zelfs even spannend op te worden. Ed scoorde twee keer op aangeven van Henk, een met het hoofd en bij de ander was zijn buik eerder bij de bal dan zijn been. Toen was de koek op bij Blauw en konden zij de bal niet meer naar de goede kleur spelen en ook het veld bleek toch wat te groot voor 6 tegen 6. Wit tikte het rustig uit en na goals van JL, Robert en Patrick was de eindstand 9-4, maar niemand die het daar in de kleedkamer nog over had. De akoestiek in de kleedkamer werd flink getest na binnenkomst van Wammes. Tevens bleek PK 16000 stappen te hebben gezet, maar dat kunnen ook de 16000 blauwe plekken op buik en benen zijn geweest van de schoten van Blauw. Enfin, om 18.00 uur werd er afgesloten na een paar kleine wijntjes en fluitjes en probeerde menigeen de weg terug naar huis te vinden. Hopelijk volgende week minder blessures maar met de flesjes rouge et blanc binnen handbereik is dat nog maar zeer de vraag. Rest ons nog vandaag Ton Winkelman veel sterkte toe te wensen met de uitslagen in het ziekenhuis. Ton; wij zijn in de gedachten bij je deze moeilijke dag!

Teamverslagen voetbal Overzicht