Grote overwinning JO16-2
Ondanks een 1-9 overwinning bij Die Haghe is JO16-2 er niet in geslaagd de eerste plaats in de bekerpoule te bereiken. Op doelsaldo moeten we genoegen nemen met een tweede plaats.
De herfst wil nog maar niet beginnen, en zo was het opnieuw heel aangenaam om langs de kant te staan bij de wedstrijd die onze helden tegen de JO16-3 van Die Haghe moesten spelen.
Poulewinst zat er eigenlijk niet meer in, want er moest met 19 doelpunten verschil gewonnen worden om de eerste plaats van Excelsior Maassluis over te nemen. Het lag niet in de lijn der verwachting dat Die Haghe de poorten zo ver zou openzetten.
Blijkbaar werd de wedstrijd aan de kant van de thuisspelende ploeg niet heel serieus genomen, want ze hadden geen scheidsrechter en geen grensrechter. Beide vacatures werden opgevuld door een speler van het team, wat natuurlijk wel enigszins curieus was. Aan onze kant was het goed geregeld, want Marc, de vader van Rijk, nam de vlag ter hand.
Al snel was duidelijk, dat Quick een maatje te groot was. Het eerste doelpunt werd gemaakt door Colin, al zat daar wel een luchtje aan, want er ging een slim duwtje van Colin aan vooraf, wat door de scheidsrechter niet gezien werd, of niet ernstig genoeg werd geacht om het doelpunt af te keuren (0-1).
Daniel moest al snel het veld verlaten met een blessure, wat nogal zorgelijk was gezien zijn verleden met de knie, maar gelukkig kon hij er later toch weer in.
Het was een beetje prijsschieten vandaag. De tweede was van Nick, die een goede voorzet van Owen op waarde schatte (0-2).
Colin maakte nummer drie na een mooie actie, en op aangeven van Owen scoorde hij ook het volgende doelpunt wat zijn hattrick compleet maakte (0-4).
Verder kwam het voor hem niet, want hij viel uit met een hamstringblessure. Floris, die de hele tijd centraal achterin had gespeeld, mocht doorschuiven naar de spitspositie, wat hij volgens zijn vader al heel lang niet meer gedaan had. Blijkbaar had hij weinig aanpassingsproblemen, want zijn eerste actie was een vrije schop, die hij fraai over de kleine keeper van Die Haghe heen schoot (0-5).
Luc scoorde uit een corner van Nick, en daarmee werd de ruststand bepaald op 0-6.
In de tweede helft bleef Quick de veel betere ploeg, maar ontbrak de concentratie om een monsterscore op het bord te zetten. Rijk, Owen en Morgan kregen kansen, maar wisten niet tot scoren te komen.
Robin, die een paar keer bij ons heeft ingevallen, was inmiddels gearriveerd, en mocht in actie komen als verzorger, nadat Luc geblesseerd was. Hij was zelf tevreden met het resultaat, en inderdaad kon Luc nog even verder spelen, al ging hij er even later toch uit.
Eindelijk was er een kans voor de thuisploeg. Marijn was nog niet in slaap gevallen en was alert toen het nodig was.
Met een prachtig schot van Pim werd het net daarna toch weer gevonden (0-7), en Jelmer deed ook nog een duit in het zakje door na een versnelling van rechtsbuiten naar binnen de keeper met een geplaatst schot te verschalken (0-8).
De negende was weer voor Floris na een wat makkelijk gegeven penalty, die overigens onberispelijk werd ingeschoten (0-9).
Trainer Peter beloofde taart als er met 10 doelpunten verschil gewonnen zou worden, maar blijkbaar werd de druk te groot, want in plaats van 0-10 werd het 1-9, na wat concentratieverlies achterin.
Quick kreeg geen kans meer om er nog twee te maken, want de scheidsrechter floot 5 minuten voor het einde al af. Jammer van de taart, maar het was ook wel mooi geweest. Een mooie overwinning met goed spel, maar door het betere doelsaldo van Excelsior Maassluis moeten wij genoegen nemen met de tweede plaats in de poule.
Hopelijk wordt het programma voor de competitie snel bekend.
Ruud Nobel