Bye bye bye
Quick I won afgelopen weekend van Hermes DVS en VVV. Hieronder een verslag.
Bye
Zijn vriendelijke voorkomen verhult venijnige, soms zelfs wat valse steken onder water. Die hij maar hoogstzelden laat vallen, laat ik daarover meteen duidelijk zijn. Hij kan overal onderdoor en is slechts kortstondig een uitdaging voor standbeeldhouwers. De paar keer dat ik me tussen hem en de echte piloot in mocht wurmen en de vlucht vanuit de cockpit beleefde, staan in mijn geheugen gegrift. Ook ga ik graag met hem naar de Parade. Vollediger zou zijn: ik ga eigenlijk overal wel met plezier naartoe, met hem. Hoewel ik hem in dit soort stukjes graag wegzet als slissend clowntje, vertel ik hem naar mijn idee vaak genoeg dat ik het fijn vind hem te zien.
Sinds dit jaar doet hij het jeugdcricket op Quick. Nee, dat schrijf ik verkeerd. Hij doet, samen met Bob, het technische deel. Misschien moet ik Marcel citeren, om misverstanden te voorkomen: ‘… de technische component wordt vanaf dit jaar ingevuld door Pieter Rijnbeek. Piet zal in nauwe samenwerking met Bob van Gigch (die de trainingen gaat verzorgen) en Govert Trappenburg (die zijn trainersrol van vorig jaar nog meer kan versterken door zijn Zuid-Afrikaanse ervaringen van afgelopen winter) de basis gaan leggen voor verdere ontwikkeling van de jeugd.’ Wat ik al schreef dus, alleen was ik Govert vergeten te noemen.
Nieuwe verantwoordelijkheden leiden tot nieuw gedrag. Nauwer dan Calais volgt hij cricket op Quick. Weinig jeugdwedstrijden ontsnappen aan zijn aandacht. Maar ook senioren mogen zich in zijn belangstelling verheugen. Nog niet eerder vertoond is zijn vergaande, licht maniakale interesse in het Match Centre op de KNCB-site. Tot diep in de nacht bestudeert hij scorecards. Hij is de enige Quicker die weet dat Aakash Shrivastava en Prajit Patil van Qui Vive VII een openingspartnership van precies honderd hadden tegen VVV IV.
Recentelijk verschoof zijn attentie naar ‘nieuwe cricketclubs’. Centurions intrigeert hem, vooral het gegeven dat deze vereniging een zwervend bestaan leidt. En Bye. Hij heeft nog nooit van de club gehoord, maar ziet hem plots in meerdere competities tegelijk opduiken.
Het fijne van verhalen doorvertellen is dat je er wisselgeld voor krijgt. Vaak wel, in elk geval. Dick vertelt over de vrouw van een cricketcaptain die zich tijdens de Tour de France steeds vaker afvroeg hoeveel doping die Tête de la Course wel niet moest gebruiken. Omdat ie, jawel, werkelijk elke dag aan het peloton ontsnapte. En David Houghton kon na verloop van tijd zijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen. Hij moest en zou weten waar het plaatsje Doorgaand Verkeer lag.
Enfin, de wedstrijden.
Hermes DVS
Daan verliest de toss, Quick gaat batten. Olivier Elenbaas (3/31/8) is penetrant, Cameron (93*) bijt zich vast. Samen met Lesley (27) heeft hij een partnership van 54 voor het 5de wicket. Brandje (15), Bob (15) en Tim (10*) halen dubbele cijfers. Quick strandt op 189/8, een totaal waarmee je alle kanten op kunt. In elk geval is het meer dan de 123 die we daar maakten.
De lunch is een mooi moment om te constateren dat het leven – in elk geval vandaag, hier en nu – goed is. Mieke scoort, Julius en Tycho assisteren. Marieke denkt nog dat ze ‘slechts’ drie Schiedamse mannen te logeren krijgt. De buitenbar begint warm te draaien. Niemand wil kwartetten. Ik overweeg een biertje voor het einde van de wedstrijd.
Imran (3/27/9.5) bijt door, Govert (2/43/10) bowlt op een manier die coaches – en dan heb ik het over professionele cricketcoaches op het hoogste niveau – tevreden zou stemmen. Dat laatste hoor ik overigens van Paul-Jan, na afloop van de wedstrijd, in de periferie van de buitenbar. Brandje (1/20/8) en Doc (1/10/7) zijn zuinig, Lesley (3/30/9) nomineert zich andermaal voor man of the match. Steeds als Hermes DVS een vraagt stelt, heeft Quick het antwoord. De wedstrijd kent enkele momenten die doen vermoeden dat het nog spannend kan worden. Maar de werkelijkheid is dat Hanen met 56 runs winnen. Klinkend heet dat. En een mooie revanche voor het pak slaag dat we in Schiedam kregen.
VVV
Daan verliest de toss, Quick gaat fielden. Onze aanval oogt minder scherp dan voorheen. Alsof het feestgedruis van na de thuiszege op Hermes DVS nog nadreunt. Willem Stokkers helpt me uit de brand en scoort de eerste innings. Het bord valt regelmatig uit. Pim drinkt tijdens vijftig overs meer chocomelk dan de gemiddelde obesitaspatiënt gedurende zijn of haar hele leven. VVV bat beter dan je op basis van de laatste plaats op de ranglijst zou verwachten. Imran (3/31/10), Govert (3/48/10) en Tim (1/26/5) nemen wickets. Met een target van 240 gaan we lunchen.
Bommen en granaten, kroketten en kaassoufflés. Ik ontkom er niet aan te gaan scoren. Alweer. Een zwarte wolk hangt hardnekkig boven mijn hoofd.
Bye
De scorer naast mij is de vriendelijkheid zelve. Hij doet oprecht zijn best het gesprek gaande te houden. Maar er is geen land met mij te bezeilen. Steeds duisterder worden de scenario’s in mijn hoofd, steeds grover de steken die ik – in tegenstelling tot Pietje – wel laat vallen. Daar kan zelfs majestueus batten van Cameron (95) en Daan (103) niet tegenop. Wat best jammer is, want voor ieder ander is de show die wicketkeeper en captain weggeven een lust voor het oog. En ware ik een gunfactor, had ik na afgelopen zaterdag beseft dat ik mijn hoogtepunt wel bereikt had. Voor de volledigheid: Quick wint met zeven wickets. Het doet me zelfs even denken aan het VRA van een jaar of tien geleden, hoewel die het op een net wat hoger niveau deden, maar dat maakt voor het verhaal niet uit. Met twee byes en vier leg byes scoor ik een mager zesje.
Bye
En daarmee komt een eind aan mijn invalleiderschap. We had joy, we had fun, we had half a season in the sun. Quick I heeft mij op alle mogelijke manieren aangenaam verrast, verdient een scorer en een echte leider. Maar die komen er vast wel, want succes heeft vele vaders en twee zijn dan al genoeg om dankbaar werk te verrichten.
Komende maandag gaat het eerste op bezoek bij Groen & Wit. Ik kom misschien wel even kijken. Water wil ik dragen, snoep wil ik brengen. Zolang ik maar de zekerheid heb dat iemand anders scoort.