Makkelijk scoren

Quick won zaterdag van Rood en Wit. Hieronder een verslag.

Scoren is wind vangen, zitvlees kweken, relevante gesprekken voeren. Over een scorebord uit China bijvoorbeeld. Dat met vertraging reageert. Of over de speler die het zicht van de scoorster belet, de knieën gebogen, zijn billen provocerend in haar blikveld geduwd. Scoren is horen, zien en zwijgen. Soms. Veel vaker is het praten, praten en nog eens praten. Om Theo Maassen te parafraseren: “Vrouwen gebruiken gemiddeld 20.000 woorden per dag. En nou heb ik wel eens het idee, als ze aan het einde van de dag hun quotum niet dreigen te halen, dat ze dan alles op alles zetten om dat gemiddelde alsnog te bereiken.” Iedereen kan scoren, steeds minder mensen willen het. Scoren is het nieuwe roken, rood fruit waarvan het sap langs je vingers op je witte shirt drupt. Aan de andere kant is scoren misschien wel de beste manier om cricket te kijken. Geen bal ontgaat je. Als het goed is. En je steekt er nog iets van op ook. Als je naast een ervaren scoorster zit tenminste. En zo ik ergens zat, was het naast een ervaren scoorster. Zij leerde mij dat umpires een signaal hebben om aan te geven dat er iets gaat gebeuren. Ik vind dat mooi. Handig ook. Sterker: ik zou in het dagelijks leven ook wel iemand kunnen gebruiken die mij zo’n seintje geeft. Rare uitdrukking trouwens, dagelijks leven. Het doet vermoeden dat je ook best een keer een dag kunt overslaan, in het leven. Maar goed, ik dwaal af.

Je had het waarschijnlijk al geraden: ik mocht zaterdag scoren. Herstel: MOEST.

Het eerste is ongewijzigd. Wel ruilen Bob en Govert van plaats in de battingorder. Julius is invalleider, omdat ik invalscorer ben. Er is weinig dat ik geruststellender vind dan zijn aanwezigheid langs de rand van een cricketveld. Superchips wellicht. En dinsdag. Maar daar blijft het dan ook wel bij. Spelers doen oefeningen, de invalleider vertelt over zijn werk. En de betrekkelijkheid van alles. Terwijl cricketers ballen vangen en gooien, staren wij naar groeiend gras en maken we woorden vuil. ‘In het hier en nu zijn’, zo noemde een coach die ik aardig genoeg vind om hem zijn beroep te vergeven deze staat van zijn ooit in mijn nabijheid. Met droge ogen.

Daan wint de toss, we gaan batten.

Govert (28) kwijt zich naar behoren van zijn nieuwe taak. Het begint te wennen dat Cameron (19) solide oogt. Bob kookt een grap voor. Maar ze verkopen noch chocomelk, noch eiersalade op Rood en Wit. Pim komt ter sprake. Mieke herwaardeert het woord ‘gotspe’ met een opmerking die Twitter haalt. Op 46/0 gaan gedachten uit naar een totaal dat verwachtingen overstijgt. Maar ik kom bedrogen uit. Alleen Bob (22) en Ubaid (13) creëren nog iets dat op een partnership lijkt. Met een totaal van 118 lijkt meedoen om de bovenste plaats ver weg. Tussen bedrijven door kwam alleen Doc (12) in dubbele cijfers. Leijer (3/23/8) en Thornton (3/31/10) namen het leeuwendeel van de wickets.

Lunch. Quick II bat. Er blijkt toch eiersalade te zijn. Ik neem (het) ervan. Pim komt opnieuw ter sprake. Tycho is zijn vlammetjestosti nog niet te boven. Abhi en Somesh geven het goede voorbeeld.

Het gaat traag. Als oneindig laagland, zou ik willen schrijven, maar dat klopt niet helemaal. De thuisploeg heeft dan ook alle tijd. Een drietal wickets geeft de Haagse burger moed. Maar Bakas (16*) en De Graaff (39) doen er alles aan die weer in schoenen te laten zinken. Tim – vandaag met veel realistischere doelstellingen dan vorige week – zorgt voor een doorbraak. En vanaf dat moment wordt alles anders. Imran (4/13/9) en Lesley (4/12/5.5) bezorgen Hanen een onwaarschijnlijk geachte zege. Met 26 runs, wat al met al nog best een ruim verschil is.

Ik val door de mand. Niet eens als scorer, dat is me – met dank aan de ervaren scoorster van Rood en Wit – goed genoeg afgegaan. Nee. Als man die vanochtend nog zei winnen eigenlijk niet zo belangrijk te vinden. Een bijzaak, noemde ik het. Maar daar blijft niets van over, nu ik de grijns van oor tot oor domweg weiger te verbergen.

De nabespreking duurt tot mijn genoegen niet langer dan nodig. We drinken bier en zien het tweede winnen. De Sien is een logische optie om overwinningen te vieren.

Komende donderdag speelt Quick I thuis tegen Hermes DVS. En dat is opnieuw een wedstrijd die ertoe doet. Waarbij het een troostende gedachte is dat Mieke zal scoren. En ik gewoon weer water zal dragen en snoepjes zal brengen. Want heel veel meer stelt dat invalleiderschap natuurlijk ook weer niet voor.

 

 

Cricket nieuws Overzicht