Al snel was te merken dat Quick zichzelf wilde revancheren voor een niet al te beste wedstrijd de week eerder. Van meet af aan werden de bezoekers uit Oostzaan vastgezet en had Quick het optische overwicht. De bezoekers leken het prima te vinden en hoopten via een snelle omschakeling de wedstrijd naar zich toe te trekken. De werklust van de Haagse ploeg viel op, maar het bleek lange tijd moeilijk om een opening te vinden in de stugge OFC defensie. Pas halverwege het eerste bedrijf lukte het om de lopende middenvelder te bereiken. Marc Boshoff vond zichzelf alleen voor het OFC doel en lobte de bal over OFC doelman Grim heen. Helaas voor Quick eindigde de inzet boven op de lat, waar het de openingstreffer had moeten zijn.

Het zou een wedstrijd van weinig kansen blijken te zijn voor de rust, want ook OFC kwam niet verder dan een geblokt schot. Toch waren de technische kwaliteiten van de bezoekers bij vlagen goed zichtbaar. Dit kwam met name naar voren bij de openingstreffer na iets meer dan een half uur spelen. De Quick verdedigers waren net een stap te laat en het combinatiespel van OFC zorgde voor de doortocht van Victor v.d. Linde. Doelman Jari Puister toonde zijn klasse en blokte de inzet. De OFC-er gaf in de rebound de bal voor op oud prof Bilal el Amrani, die de bal tegendraads tegen de touwen kon koppen; 0-1.

Kort na de openingstreffer toonde Puister andermaal zijn kwaliteiten door een inzet van Genridge Prijor uit zijn doel te houden. Tot de rust was er weinig gevaar meer voor een doel te noteren en konden de spelers even afkoelen in de kleedkamer. Wijze woorden zullen er ongetwijfeld geweest zijn van beide trainers, maar Quick kwam beter uit de kleedkamer. Wederom met meer balbezit, maar nog altijd moeite om het gaatje in de OFC defensie te vinden. Toch lukte het de Haantjes beter na de rust en werd de druk opgevoerd. Frank van der Heiden kopte een voorzet goed terug op Jaap Fischer, die de bal op doel schoot. Zijn inzet kon nog net van richting worden veranderd, waardoor deze net naast het OFC doel ging.

Uit een volgende hoekschop leek Frank van der Heiden de bal vrij in te kunnen koppen, maar zijn kopbal vloog net over het OFC doel. Ook een vrije kopkans voor Marc Boshoff kon niet worden verzilverd. Ook schreeuwde heel Quick nog om een strafschop, toen een vrije trap van Rachid Bouyaouzan door een verdediger in de muur met een hoge arm werd gekeerd. Scheidsrechter Kok wilde er niet aan, of had het niet gezien. In de rebound hiervan schoot Bouyaouzan de bal op de lat en zo wilde de bal er niet in vandaag.

Naarmate het tweede bedrijf richting het einde ging, werd het Quick spel opportunistischer, maar lukte het niet op de krakende OFC defensie te slechten. Dat het in een counter in de blessuretijd nog 0-2 werd, bleek alleen voor de statistieken van belang. OFC was er dolblij mee, want het had als onderliggende partij veel teveel gekregen met deze overwinning. Quick had erg goed gespeeld als team en kansen gekregen voor een beter resultaat. Vandaag was alleen zo’n dag waarop het net niet was in de afronding. Volgende week zal dit beter moeten, als het wederom een kampioenskandidaat treft, uit tegen OSS’20.