Mijmeringen van een scheidsrechter

Wat mogen wij blij zijn dat we lid zijn van Quick en dat onze jeugd wekelijks wedstrijden kan spelen. En ook geweldig dat bijna iedereen ook daadwerkelijk wekelijks aanwezig is. Iedere zaterdag alleen maar tegen vriendjes of vriendinnetjes in het blauw of wit voetballen, is op een gegeven moment best saai.

En zo nu en dan zijn de verhoudingen tussen de teams qua uitslag wat scheef, maar.. er wordt gevoetbald. Alle complimenten naar Bas Spaans die de afgelopen maanden toernooivormen heeft opgezet. En dank aan alle scheidsrechters die de wedstrijden in goede banen leiden.

Wekelijks zijn het ongeveer 12 wedstrijden. In theorie is dat met 15 man goed te verdelen, maar in de praktijk komen we regelmatig een of meer scheidsrechters te kort. Sommigen fluiten dan twee wedstrijden op zo’n dag.

Op de donderdag worden de scheidsrechters ingedeeld en dan is het spannend of iedereen echt aanwezig is. En op tijd. Een enkeling moet nog wel eens vlak voor de wedstrijd even gebeld worden. Gelukkig, onderweg. “Fietsketting ligt er af”. “Ik dacht dat het later was”. 

De eerste wedstrijd begint om 10.00 uur op veld 1 en de laatste om 15.00 uur. Ook ik fluit 1 of 2 wedstrijden. De dienst begint na 9.30 uur. Alles uit de kast als Bengt dat nog niet gedaan heeft. Vlaggen en ballen (en ook oppompen). Wedstrijdschema voor de uitslagen ook. De hoekvlaggen laten we maar in het ballenhok, anders moeten we ze aan het einde van de dag ook weer opruimen. Gelukkig kunnen wij wel in het clubgebouw terecht. De scheidsrechter van 10.00 uur komt op tijd. Maakt zich gereed, neemt spullen mee en begint de wedstrijd. Een jong talent uit JO17-3. En mede opgeleid door eigen (jonge) scheidsrechters.

Om 11.30 uur mag ik aan de bak. Ook op veld 1 en daarna nog een wedstrijd. De oudste uit het korps en dan 2 wedstrijden. Weliswaar rustig, maar toch. Nog snel even vooraf wat rekken, want de spiertjes in de benen willen wel eens gespannen staan. Ben ik nu oud of niet?

Geen pascontrole, maar gewoon opstellen. Ook niet tossen, hup de dichtstbijzijnde neemt de aftrap. Nog wel even tellen of het aantal spelers klopt. Het is al een keer misgegaan. Gelukkig wel grensrechters aanwezig, een vader en een wisselspeler. Oplettendheid wel geboden. Heren, goed meelopen met de laatste man/dame.

Het zou fijn zijn als meer jeugd zich aanmeldt. Het zou mooi zijn als alle wedstrijden op Quick door opgeleide jeugd en overige Quickers zou kunnen worden gefloten, gekleed in scheidsrechterskostuum. Maar ja, in normale tijden ruim 25 wedstrijden per zaterdag en niet iedere scheidsrechter kan wekelijks fluiten, dus dat moeten een heleboel arbiters worden.

Oeps, de grensrechter steekt zijn vlag op. Waarom? De bal is wel naar voren geschoten, maar de speler die buitenspel zou staan, heeft de bal niet aangenomen en doet ook niet mee aan het spel. De buitenspelregel is er niet makkelijker op geworden. 

Oh jee, de bal is uit. Opletten scheids. Wie heeft de bal het laatst aangeraakt? Wie pakt de bal het snelst op? Geen protesten, dus die mag gooien. Maar, concentratie is geboden.

Hoe gaat het op de andere velden? De scheids van veld 4 die om 11.00 uur is begonnen loopt voorbij. Is de scheidsrechter er al voor de volgende wedstrijd? Ik zie wat discussie op veld 2. Quickers onder elkaar bij onderlinge wedstrijden, maar zodra de bal rolt, zie je bij sommige coaches een rood lapje voor de ogen. Leiders die het voorbeeld moeten geven, maar dat wil niet altijd lukken. Wat meer respect graag heren.

Ho, hier ook een overtreding. Wachten….. en fluiten. Heel bijzonder: als je niet direct fluit, wordt er geprotesteerd door het slachtoffer en de medespelers, en als je wel gelijk fluit dan wordt er geklaagd dat je niet door laat spelen. En dat klagen begint helaas al jong. Van wie leren ze dat toch?

.. olere, schiet-ie de bal weer 50 meter terug. Daar komen we net vandaan! Hup, rennen ouwe, achter die bal aan. Goed bij het spel blijven is belangrijk. Wel lastig zo’n bril die op je neus op en neer danst bij het rennen. Gelukkig is het droog. In de regen zie je met een bril helemaal niets. En dat verwijt wordt onder normale omstandigheden al gemaakt. 

Schiet dan op die goal jongen! Alle ruimte. Maar ja geen linkerbeen, dus kappen en kappen en weg bal. Van de kant hoor ik ook roepen naar die speler. Rustig coach! Als je hier had gelopen, had je kunnen zien dat die jongen de bal best wilde spelen, maar niet kon. Het zou niet kwaad kunnen als coaches vaker wedstrijden zouden fluiten. Dan kunnen ze ook inzichten verkrijgen vanuit een andere hoek.

De ontwikkeling van het meidenvoetbal gaat ook goed. Regelmatig is best leuk voetbal te zien. En heerlijk relaxed om te fluiten. Als er al een overtreding wordt gemaakt, blijft de overtreedster staan en verontschuldigt zich. Het zou wel fijn dat ook meisjes zich melden als scheidsrechter. Nu worden hun wedstrijden alleen maar door jongens en mannen gefloten.

Bal over de zijlijn. Blauw gooit. Pffuut. Nog een keer gooien! Voeten op de grond houden! Het moet toch een raar gezicht zijn om mij als een ooievaar (Haagsche) te zien staan, of mij een huppeltje te zien maken om te laten zien hoe de speler ingooide.

Het gaat lekker. De jongens/meisjes doen hun best. Dit is toch een geweldige manier om dichtbij het voetbal te zijn, in plaats van over straat rondrennen in strakke leggings. Dit is de beste manier om (mee) te beslissen tijdens een wedstrijd, in plaats van alleen maar te roepen langs de kant.

Hands? Hoe zo hands? Niet gezien. Oei. Had ik het moeten zien? Ging het te snel? Oh jee, ook nog in het strafschopgebied. Jammer, doorgaan. Fluiten is wel een concentratiespel. 

Nog 5 minuten te gaan. Stand 3 – 0. Niets gebeurd. Ik merk dat de aandacht verslapt. Nog even erbij blijven. Zo nu en dan komt het voor dat in de laatste minuten de vlam in de pan slaat. Maar bij mij niet. Ik kan rustig affluiten. Nu wat drinken en boterham eten want zo dadelijk begint de volgende wedstrijd. De andere scheidsrechters zijn er ook. Gezellig even bijkletsen, jong en wat ouder. Getalenteerd en ervaren. Toch geweldig dat met name de jongeren hier een opleiding hebben genoten. Luke fluit al hoog voor de KNVB. Sander wil ook die kant op. Om trots op te zijn.

De tweede wedstrijd gaat beginnen. De spieren werken nog steeds mee. De zon schijnt. We gaan er weer een mooie wedstrijd van maken. En dat doen we met alle scheidsrechters, iedere week. Wie komt erbij? Wie durft?

Robert Erkelens
Scheidsrechtercoördinator (jeugd) H.V. & C.V. Quick

Voetbal nieuws Overzicht