Nieuwjaarsbericht van de voorzitter

Op 1 januari 2009 speelde ik mijn eerste en enige drieluik. Op het terrein van HVV mocht ik enigszins onwennig, ik had immers sinds 1993 niet meer in het fraaie Quick shirt een wedstrijd gespeeld, invallen. Eénmaal in het veld liep ik overmoedig mee met de eerste aanval, kreeg de bal tegen mijn voeten en de bal stuiterde in het vijandelijke doel. 

Op de weg terug naar onze eigen speelhelft, nagenietend van dit onverwacht snelle succes, kreeg ik een zweepslag en kon alweer naar de kant. Jim Charité werd de volgende dag in het AD geciteerd dat Quick de tegenstander de dag ervoor overduidelijk een lesje in efficiency had gegeven.

Jaren eerder, als A-junior, vertrok ik op 1 januari met natte haren de koude in op mijn fiets om enigszins onwennig in jasje Quick-dasje naar de Nieuwjaarsreceptie op Quick te gaan. Mijn ouders bedremmeld achterlatend, omdat ik die nacht nogal laat in beschonken toestand was thuisgekomen. Ik deed dit omdat Miel, de vader van mijn vriendje Aernout, vond dat dit zo hoorde. Zo leerde ik in die jaren op Quick nog veel meer over de waarde van tradities en hoe leuk het eenvoudigweg is om samen herinneringen op te bouwen en daarbij te kunnen leunen op de generaties voor ons en een voorbeeld te zijn voor die van na ons.

Dit jaar was er op nieuwjaarsochtend helaas geen drieluik met HBS en HVV en in de middag ook geen nieuwjaarsreceptie op Quick. Als bestuur hebben we besloten voor dat laatste geen digitaal alternatief te bieden, omdat we na alle digitale kerstborrels en oudejaarsavondvieringen, merkten dat daar weinig behoefte aan was. We bedachten verder dat voor Quick het nieuwe jaar eigenlijk ook pas echt op 1 maart 2021 begint en dat gaan we hoe dan ook feestelijk inluiden. Het gaat een mooi jubileumjaar worden!

Wat kunnen we verwachten van een jubileumjaar waarin het nog ongewis is wanneer en of we überhaupt een jubileumfeest mogen organiseren? Aan enthousiasme en ideeën gelukkig geen gebrek en aan de organisatiekracht binnen de vereniging zal het ook zeker niet liggen. Het Nelson on the Board feest ter gelegenheid van ons 111-jarig bestaan was groots, maar ook het feest bij het laatste cricketlandskampioenschap en niet te vergeten de waanzinnige Haegsche derby’s. Keer op keer weten Quickers er een spetterend feest van te maken. Er zal misschien meer dan de gebruikelijke creativiteit voor nodig zijn, maar het aanstaande jubileumjaar gaat wederom iets onvergetelijks worden. Daar ben ik zeker van!

De komende maanden gaan de diverse (technische) commissies en ons trainersgilde onverminderd voort met het bedenken van manieren om de jeugd en senioren binnen de ons toegestane mogelijkheden te laten sporten. Het lijkt voor hen een sport op zichzelf te zijn geworden om met steeds weer nieuwe maatregelen toch met iets te komen waar iedereen enthousiast van wordt en heel veel plezier aan beleeft. Daarnaast blijft het hopen dat op een zeker moment er ook weer tegen andere verenigingen mag worden gevoetbald. Uiteindelijk is voetbal ook competitiedrang, de rivaliteit met clubs uit de buurt of de alles bepalende ranglijst. Quick staat vooraan als er geëxperimenteerd mag worden met fietscompetities tegen clubs uit de buurt. Dat hebben we de gemeente en de KNVB al laten weten.

De wintertraining in de zaal voor onze cricketjeugd was in de periode voordat de beperkingen voor de binnensporten ingingen een groot succes met een hoge opkomst op de zondagen. Evenals in het voetbal is gebeurd met het verlengen van de contracten van Paul van der Zwaan en een aantal andere bepalende trainers heeft de cricketjeugdcommissie met het contracteren van Ahmed Zulfiqar gekozen voor continuïteit in de jeugdopleiding. Een belangrijke stap in het verwezenlijken van de meerjarenstrategie zoals die is neergelegd in het document Pushing Boundaries. Dat er in november zes jeugdspelers zijn geselecteerd voor de wintertraining van de Dutch Lions en Lionesses is een bewijs dat we op de goede weg zijn. Zodra het mag, gaan ook de senioren de zaal in.

Vorig jaar sprak ik tijdens de nieuwjaarsreceptie de ambitie uit vooral aandacht te willen geven aan de toekomstbestendigheid van de vereniging en met de nadruk op het verenigingsleven en de clubcultuur. Toen ik mijmerde over de veranderende wereld waarin we leven, kon ik niet bevroeden dat nog geen drie maanden later crisisscenario’s moesten worden bedacht en het verenigingsleven, geheel naar de aard der tijd, tijdelijk een virtuele werd. Quick bleek energiek en veerkrachtig te zijn. Zonder tekort te willen doen aan wie dan ook die dit jaar ervoor heeft gezorgd om de vereniging draaiende te houden, weet ik zeker dat deze bijna 125-jaar oude Haan nog steeds trots kan kraaien omdat er een krachtig fundament was neergezet door de generaties voor ons. En dat alles begon met de broers Noud en Bob en hun vriendjes.

Beste mensen, het wordt een bijzonder jaar waarin we het met elkaar gaan doen om het 125-jarig bestaan op een veelzijdige wijze luister bij te zetten. Er zal voor elk wat wils zijn, voor jong en oud, voetbal en cricket, dames en heren, jongens en meisjes, zodat we met elkaar trots kunnen zijn op ons cluppie. We doen dit in de wetenschap dat we kunnen steunen op onze kleurrijke geschiedenis, op onze grote en kleine tradities (prachtig stuk in de laatste Chantecler over het Haantjes- en Krieltjestoernooi), op de familiebanden en onderlinge vriendschappen, op onze vernieuwingsdrang en de kracht om telkens weer te verrassen. Dit alles maakt het voor mij en hopelijk voor ons allemaal een jaar om naar uit te zien.

Voor nu wens ik jullie een sportief en gezond 2021.

Hup Quick!

Namens het bestuur,
Willem van Nieuwkerk (voorzitter)

Nieuws Overzicht