Quick II onderuit tegen Ghausia

Quick II speelde vandaag een ingelaste uitwedstrijd tegen koploper Ghausia en verloor met bijna tweehonderd runs. Hieronder verslag van een bewolkte dag.

Wat voorafging

Op maandag mailt de KNCB dat de wedstrijd Ghausia – Quick II op zaterdag ingehaald moet worden. Dat is kort dag. Zowel Ghausia als Quick heeft moeite een team op de been te brengen en vraagt om uitstel. Met een week, dus nog steeds voor de laatste competitieronde. De competitieleider – mede onder druk gezet door andere belanghebbende verenigingen (ik vermoed met name door Excelsior, maar kan dat niet hardmaken) – is onvermurwbaar, niet voor rede vatbaar. Mogelijkheden worden afgewogen. Eieren voor geld gekozen. Jeugd – en ZAMI-1-spelers lopen gaten dicht. Met kunst en vliegwerk wordt een verzameling jongens en mannen bereid gevonden een elftal te vormen, te spelen onder de noemer Quick II en zodoende de naam en eer van de vereniging hoog te houden. Dat de houding van de cricketbond star, onwelwillend, onsympathiek en inconsequent is, is een privémening (en zodoende weinig tot niets waard, maar dan ben ik het maar kwijt). Ik hoor mensen om me heen zeggen dat de KNCB cricket in Nederland kapotmaakt en ben niet geneigd ze tegen te spreken.

Ghausia

Ghausia is, gelijk Mount Gay Rum, onvindbaar. Gastspeler Lex staat voor de deur van het adres dat op hun site staat. Maar daar woont de vereniging dus al enige tijd niet meer. Trouwe toeschouwers Marjon en Nienke horen ‘bestemming bereikt’ in de straat van de wedstrijdsecretaris. Ik rijd samen met gastspeler Alex met gastspeler Pieter mee. We doen ruim een uur over de afstand Den Haag – Rotterdam. Leider Ab maakt zich zorgen en belt, net op het moment dat Pieter de auto parkeert voor de deur van het clubgebouw van Ghausia.

Het clubgebouw van Ghausia

De deur geeft nauwelijks mee, staat node bezoek toe. Er brandt geen licht. Sloffende passen maken ronddwarrelend stof. De bar is indrukwekkend, beslaat een groot deel van het clubhuis. Ik vermoed dat ze het hier nog gewoon kantine noemen. Als er ooit al iemand komt. Natuurlijk staat er niemand achter de bar. Ik kan daar prima mee leven. Kom hier niet voor koffie, cola light, een tosti, alleen om te plassen. Een rood bordje toiletten wijst me de weg. Andermaal geen licht. Wel twee pisbakken en een pot in aanbouw. Ik zeik op goed geluk één van twee bakken vol. Druk op de knop die normaal gesproken voor doortrekken zorgt. Er gebeurt niets. Ik knoop mijn broek dicht, veeg mijn handen aan mijn shirt af. Ogen rusten op een filmposter, From Dusk Till Dawn, alvorens ik het spookhuis verlaat, opmerkelijk haastig, vanuit het niets.  

De eerste innings: bowlen en fielden

De thuisploeg, bij winst kampioen van de Eerste Klasse, wint de toss en kiest batten. Een scenario waar we van tevoren niet voor tekenden. Ik neem plaats achter het scoreboek aan een computertafel. Tenminste, die duiding geeft supporter Hans aan een mij voor alle mogelijke raadsels stellend meubelstuk. In het scoreboek zit een kaartje van Mieke, de vaste scoorster van Quick II. ‘Lieve Krijn Vrolijk’, daar begint het mee. Ik kan wel janken van geluk en snuit mijn neus als niemand kijkt.

Twee wickets van Tom en één van Sumeet geven Quick II een vliegende start. Ghausia lijkt op 44/3/10 ten onder te gaan aan kampioensstress, een woord wat je zelden hoort, met vier essen in de laatste zeven letters, mooi is dat. Muneeb Mohammad en Faizan Bashir zorgen voor herstel, captain Amir Ishfaq maakt een kansloze century. In de tussentijd vervloeken Hanen het veld waarop ze spelen en kunnen wickets van Tycho en Abhi niet voorkomen dat na de eerste innings een monsterscore van 336 op het bord staat.

Lunch

De lunch is een klassieke. Wit brood, bruin brood, salades, kaas, komkommer, jam, pindakaas. Gedachten gaan uit naar Niels Hebels, voorheen de ‘food critic’. Hij staat nu op Nieuw Hanenburgs kunstgras weerstand te bieden aan een tot de tanden gewapend ZAMI 2, maar was in een nog niet eens zo heel grijs verleden bepaald niet mals voor dit soort intermezzo’s. Ik denk er verder het mijne van en prop mijn mond nog maar eens vol met een witte boterham met kaas en tonijnsalade. Inmiddels brandt er licht in de heren-wc.

Tweede innings: batten

Ab moet eerder weg, iets in een gracht, met en voor zijn werk. Hij gaat openen, slaat achttien runs in twaalf ballen bij elkaar en verlaat dan het veld, Ghausia in lichte verbijstering achterlatend. ZAMI-korifeeën komen en gaan, Sumeet, Pieter en Tycho halen dubbele cijfers. Lucas is zowel wicketkeeper als captain en speelt een innings in de geest van zijn rol. Ondanks zijn halve century staat Quick voor 138 aan de kant, daar kunnen ook Abhi, Tom, Joris en Axel niets aan veranderen. Hanen verliezen met ruim verschil, degradatie kan nog steeds ontlopen worden, maar is dreigender dan ooit. Die conclusie wordt na afloop getrokken, onder het genot van een verfrissende dubbele A.

En nu?

Morgen (zondag) speelt Quick II tegen Hercules, in Utrecht. Met weer een ander team. En een gediplomeerd scoorster, dat dan weer wel. Die wedstrijd, net als de laatste tegen Concordia overigens, moet gewonnen worden. Tegelijkertijd is het tweede dan nog afhankelijk van de resultaten van de andere laagstaande teams. In elk geval verdienen sympathieke reserves alle mogelijke steun. En mocht het dan toch niet lukken: zo’n drama is die Overgangsklasse nou ook weer niet…

Cricket nieuws Overzicht