Degradatie een feit – Wanhoop op Westvliet

Quick verloor gisteren van VCC. Hieronder verslag van Jan Bruggeman.

Aan de Groene Zoom speelde ons eerste cricketelftal deze zondag zijn laatste competitiewedstrijd tegen VCC, het ging om lijfsbehoud. Winst was noodzakelijk, maar het was daarbij ook nog eens afhankelijk van de uitkomst van de wedstrijd Sparta - HCC. In de opstelling een aantal wijzigingen in vergelijking met de laatste strohalm van vorige week. Edgar Schiferli nam de rol van verlosser over van tuinman Alex Pototsky, die last had van Zami-verplichtingen. Doc Mol was terug van vakantie en gaat op weg naar de 400. Leider Robert Burger koos in zijn dubbelrol voor een focus op de start van de voetbalcompetitie, een familievakantie in Griekenland dus. Waardoor voor de begeleiding werd teruggegrepen op vorig seizoen. Het was heet, het toegestroomde publiek zocht de schaduw op. De toss werd verloren, dat vrijwaarde captain Daan Vierling van een lastige keuze, het Voorburgse graswicket is onleesbaar en dus onvoorspelbaar. Het scheelde wel weer wat kennerscommentaar van de beste stuurlui. 

Prathamesh Dake en Edgar openden de bowling en dat was strak en onder controle. In de 7de over sloeg echter het noodlot toe en moest onze Indiase pacer met een verrekking in de hammen naar de kant. 12th man Tycho de Mooij kon zijn kater wegfielden. Thijs van Schelven mocht in zijn laatste topklasseseizoen de over van Dake afbowlen. Het leek of dat VCC wat meer vertrouwen gaf.  Langzaam maar gedegen bouwden zij aan hun totaal. Pas met het aanzetten van onze andere Indiase vriend Jay Bista konden we een doorbraak forceren, 80 voor 1 na 20 overs. Niet snel daarna had hij weer succes, 84 voor 2. Vervolgens namen de Zuidafrikanen van VCC het heft in handen. Jeroen Brand en nog veel meer spin, ook van Bob van Gigch en Lesley Stokkers, werden geprobeerd. De scoringrate bleef onder controle, maar er vielen geen wickets en vangkansen werden gemist. Pas na de tweede waterbreak een doorbraak door Jeroen met de sub, 175 voor 3 na 42.4 overs. Daarna hervonden wij onze scherpte en leek VCC het wel mooi te vinden. De wickets vielen nu met regelmaat, nog twee van Jeroen, twee run outs en een superieure laatste over van Edgar met een dubbel wicketmaiden. De 210 voor 9 na de 50 overs leek een haalbare target, hoewel het wicket niet heel behulpzaam was voor batting op deze zonovergoten dag.

De lunch was randstedelijk, voedzaam en smakeloos, en gaf ons tijd voor bezinning. Daarbij werd met een schuin oog gekeken naar de verrichtingen in het Schollebos. Maar het leek dat we ons daar geen zorgen over hoefden te maken.  

Jay opende de batting met Stefan Ekelmans, die tijdens onze fieldingsessie al op verschillende manieren om aandacht had gevraagd en daar bij het runnen nog meer naar solliciteerde. De Zuid-Afrikaanse Nederlands elftalopener, van de Horses End, bleek voor hem te snel, 9 voor 1 na 5 overs. Oud-Quicker Kingma, van de Pavilion End, begon ook strak, maar verbowlde zijn veter en zo ook zijn controle, waardoor een salvo aan beamers en dus no-balls op Jay werd afgevuurd, 36 voor 1 na 6. Maar helaas hervond hij zich op Bob en werd Jay niet veel later beaten by Zuid-Afrikaanse pace, 58 voor 3 na 10.2 overs. Dat veroorzaakte een schok. De routine van Doc en Jeroen zorgde gelukkig voor herstel. Het vertrouwen bij het in grote getalen aanwezige Quick-publiek kwam ook weer terug. De 100 werd in de 21ste over gepasseerd en wij waren weer in control. Jammer genoeg konden we dat niet naar de finish brengen. Jeroen en niet veel later Doc werden verschalkt door de spin, 124 voor 5 na 29.4 overs. En opeens was het vertrouwen weer weg. VCC was on top en wij leverden onze wickets in no time veel te makkelijk in, 143 all out na 36.5 overs. Een deceptie op de warmste augustusdag van 2019 was een feit.

Het verlossende woord vanaf de Bermweg was niet meer relevant. Onze Benoordenhoutse vrienden hadden hun sportieve plicht gedaan, het zijn uiteindelijk geen kwaaie gasten, zolang ze zelf de regels kunnen bepalen. Dat brengt een einde aan onze aanwezigheid op het hoogste cricketniveau. Herfst en winter is voor uithuilen en het voorjaar 2020 voor opnieuw beginnen in de Hoofdklasse, waar Urdu inmiddels de voertaal is. Het cricketbestuur heeft inmiddels al wel een eerste maatregel aangekondigd. Er zal een volledige focus komen te liggen op het herstel van het (top-)seniorencricket. Dat betekent dat het Dames-, Zami- en Zomi-cricket op Quick wordt opgeheven. Betrokken spelers zullen op basis van de prestaties tijdens de wintertrainingen en de preseason-oefenwedstrijden worden geselecteerd voor de minimaal vier teams die voor de reguliere seniorencompetitie van 2020 zullen worden ingeschreven. En er wordt al druk gebrainstormd over een ervaren non-playing trainer-coach. De namen van René Schoonheim en Steven Lubbers doen de ronde.

Overigens zou zich nog een ontsnappingsroute kunnen aandienen. De beoogde nieuwe eigenaar van Sparta, de Belgische tapijtenlegger Quick-Step, zou niet door de screening van de Rabobank regio Capelle zijn gekomen. Dat zou kunnen betekenen dat Sparta gedwongen wordt zijn eerste cricketteam terug te trekken uit de Topklasse, waardoor er misschien toch nog een plaats voor Quick beschikbaar komt. De eerste advocatenkantoren hebben zich al gemeld.

Cricket nieuws Overzicht