Zondagavond. Het huis zindert na. Ramen staan tegen elkaar open. Op tafel ligt een homp witte kaas te zweten. Kruimels bevolken de geïmproviseerde dansvloer, airco produceert een geluid eentoniger dan tien kilometer schaatsen op een binnenbaan. Hij trekt de stekker eruit en krijgt de weldadigste stilte als beloning.

Mart is niet in Den Haag. Hij is een weekend weg met Laurine, om nog meer kleur te geven aan hun toch al schilderachtige relatie. Ze hebben een huisje gehuurd op Schiermonnikoog. Na een dag van wandelen over het breedste strand ter wereld, bier drinken op een badlaken en bidden voor Turkse pizza op het wat Mart betreft van god verlaten eiland, is hij in het huisje. Zij is de rat (Well Bowled weten trouwe lezers) uitlaten.

Na een vruchteloze greep in de ijskast gaat hij achter het bureau zitten, slaat een boekje van A5-formaat open, pakt een pen, begint te schrijven.

Vrijdag 26 juli

Ik was uitgenodigd voor het teamuitje van I en II, omdat ik dit seizoen één keer mee heb gedaan met het tweede. Maar ik kon niet. Of beter gezegd: ik wilde niet. En daarmee was ik blijkbaar niet de enige. Negen man vertegenwoordigden twee elftallen. Nog niet eens genoeg om mee te spelen. Met een scoorster en twee leiders erbij werd het desondanks toch nog wel een gezellige avond, begreep ik van Thijs.

Zaterdag 27 juli

Later op de avond gebeld met De Jas. Hij was voor zijn doen euforisch, zei de hele tijd: ‘Ik ben blij.’ Schijnt dat hij een prijs gewonnen heeft, omdat hij – samen met Tor – geweldig stond te openen. Net als tegen ZAMI 1. Ik speel ook in ZAMI 2. Heb laatst zelfs weer eens een over gebowld en meteen een (prijs)wicket genomen. Evenzogoed lijkt me dat niet voor herhaling vatbaar.

Net als De Jas vind ik Jasper (sommige grappenmakers noemen hem Vlugge Japie) de beste captain die ik ooit gehad heb. Op Marco na dan. Die is tegenwoordig technisch directeur of zoiets, van de cricketselectie. Dat lijkt me ongeveer even leuk als dakdekker zijn bij temperaturen zoals we die eergisteren hadden.

Somesh belde nog of ik mee wilde doen met II. Maar ik kon niet. Want ik zit op Schiermonnikoog. We zijn vanochtend aangekomen met de boot. Daarna fietsten we op een tandem naar onze bungalow. Verder hebben we het grootste deel van de dag op een badlaken bier zitten drinken. Ik zag een zeehond het strand op robben. Gedachten gingen uit naar Stevie Smidt.

Zondag 28 juli

Vanaf ons badlaken op het strand volgde ik via Twitter de verrichtingen van het tweede.

‘Quick gaat op bezoek bij staartploeg Olympia. Thuis werd gewonnen met negen wickets, had Abhi een century en Somesh vijf wickets en een halve century. Er zijn nieuwe bidons. Marcel ‘Le Beau’ is gastspeler. Hoofdleider Ab – wij noemen hem liever Lenny – speelt ook mee. Het wordt alweer zijn zesde wedstrijd. Voorafgaand aan het seizoen kwamen Tor en ik Lenny tegen in de Not Out. Hij had daar een bespreking over Quick II en zei dat ie nooit meer ging spelen.

Somesh wint de toss en kiest batten. Regen zorgt voor enige vertraging. Teun volgt het klaverjassen, ziet veel frustratie bij Lucas en dat Tim verzaken probeert te verzwijgen. Het verkleden vindt plaats in de kantine. De vader van Lucas (del Bianco) deelt Bifiworstjes uit. Om iets over enen begint de wedstrijd. Umpires Jansen en Dikmoet trekken er één over af.

De opening is belabberd: 37/3/10.1 (Somesh 12). Lucas (del Bianco, 23) en Tim (29) zorgen voor enig herstel. Fielders glijden – tot genoegen van Ab – alle kanten op. Runs zijn duur op een groot, nat veld en een levendige pitch. Ab (26) heeft een leuke ‘cameo’ en als altijd het ‘shot of the day’. Op enig moment staan vader en zoon De Mooij op de mat en dat kan volgens Tycho nooit normaal gaan. Le Beau druipt af met een hamstringblessure. Tycho (19*) en Bob (2*) stellen Olympia een target van 150.

De lunch is klassiek. Met stroopwafels, Quick II is tenslotte in Gouda. En dat is een levendig stadje, blijkt vlak na de lunch. Terwijl Olympia met 29/0/3 een voorschot op de overwinning neemt, rijden ambulances, politie- en brandweerauto’s – nog meer dan in de Legoverzameling van Alex Pototsky – af en aan. Een helikopter cirkelt boven het veld en dat maakt niet alleen Lucas nerveus dit keer. Mieke haalt herinneringen op aan het schietincident op Nieuw Hanenburg. Even plotseling als sirenes gekomen zijn, keert rust terug. Ook in het veld. Niemand weet wat er nou precies gebeurd is.

Somesh (3/22/8) en Tim (5/22/8) kantelen de wedstrijd. Tims progressie in Quick II (twintig wickets in tien wedstrijden, met twee vijf-wicket-innings) is opmerkelijk en biedt perspectief. Op de mat van Olympia is hij in elk geval onbespeelbaar. De thuisploeg sneuvelt op een totaal van 86. Tycho neemt het laatste wicket van de dag. Quick II wint met 60 runs. Fielden en bowlen – op de eerste drie overs na dan – waren goed verzorgd.

Na afloop van de wedstrijd is daar de kring van Olympia. Gastheren gooien Tim vol met bier en bittergarnituur uit de Airfryer, in de hoop hem als coach te kunnen contracteren voor volgend seizoen. Ehsan verbijt teleurstelling. Teun viert zijn afscheidswedstrijd alsof hij wel redelijk gebat en gebowld heeft. Abhi zegt dat hij aan zijn lbw’s gaat werken.’

Een lange, lome zit werd in de namiddag opgebroken. Laurine rende – enigszins hysterisch gillend – over het strand achter Well Bowled aan. Ons ratje was ontsnapt uit zijn kooi. Of ik had de deur – al dan niet bewust – niet goed dichtgegaan, op het moment dat ik tot het besef kwam dat we nog maar één blik pils hadden.

Nawoord

De stand aan kop in de Overgangsklasse A:

1.     Qui Vive III 11-16

2.     Quick II 11-15

3.     VCC II 11-15   

Het programma van Quick II:

4 augustus: uit VCC II

17 augustus: thuis Qui Vive III

18 augustus: uit VOC II

Bij drie overwinningen (makkelijker geschreven dan gedaan) is Quick II kampioen.