Op een warme en zonnige zondag speelden wij onze elfde competitiewedstrijd uit tegen Dosti United CC, het sportpark Drieburg lag er in de ochtend nog verlaten bij. Clubgebouw en kleedkamers hadden een eenvoudige renovatie ondergaan, mede mogelijk gemaakt door schildersbedrijf Likjemeer. In de opstelling een wijziging, Rogier Rooda keerde terug om de geblesseerde Imran Khan te vervangen. Jay Bista verloor de toss en dat betekende fielden.

Aan Sean Davey en Doc Mol de schone taak om de nieuwe bal te hanteren en dat deden ze keurig, maar niet echt dreigend. Doc had daarbij de umpire zoals gebruikelijk niet aan zijn zijde, Sean de slip niet. De eerste tien overs leverde toch een wicket op voor Doc, een geroutineerde vang van Daan Vierling achter het wicket. Jay zette zichzelf aan en met de hernieuwde medium pace van Lesley Stokkers kwam er wat meer beleving in de wedstrijd. Het trouwe Quick-publiek druppelde langzaam binnen en stak direct door naar de broodjesbar, waar factotum Sanjay alles in de soep liet lopen. Jay liet zich echter niet afleiden en bowlde eerst captain Tewarie clean, en kreeg vervolgens een overtuigend lbw-appeal gehonoreerd. Hij stuurde daarmee dangerman, landgenoot en Topklasse topscorer Kohli naar de kant, 38 voor 3 na 14.3 overs. Hij bowlde niet voor niets van de Ringway End. Lesley ploeterde ondertussen van de City End stug door, de umpire van dienst was duidelijk niet naar Specsavers gegaan. Dan maar vertrouwen op zijn reisgenoot, 68 voor 4 na 23.3 overs. Inmiddels had een andere professionele landgenoot van Jay het perk betreden. Ook hij bleek te kunnen batten. Net binnengevlogen uit de Punjab nam hij het heft in handen. Terwijl zijn partners het lastig hadden met onze aanval, kwam hij geen moment in gevaar. Lesley en Jay hadden nog wel succes, 111 voor 6 na 34.4 overs, maar het scoringstempo liep op. Thijs van Schelven had moeite met zijn ritme, waarop Julius van der Horst even werd uitgeprobeerd. Uiteindelijk was er toch een succesje voor Thijs, hij bowlde dus van de Ringway End, 164 voor 7 na 45 overs. Een maakbaar totaal leek afdwingbaar. Zeker toen Doc zijn voormalige temgenoot gevangen kreeg. Maar Punjabi Singh dacht daar anders over, hij leek overtuigend op weg naar zijn eerste century in Nederland, totdat Jay toesloeg met een run out en direct daarna zijn landgenoot Singh clean bowlde op 99, 201 all out na 48.5 overs. Jay zijn cijfers sprongen er uit, 4 voor 31 in 9.5 overs, met ook nog een vang. Lesley met 2 voor 28 in 10 en Sean met 0 voor 30 in 10 droegen nuttig bij. Een zozo totaal, maar zeker niet onhaalbaar op het snelle Drieburgse pad. 

De lunch van de inmiddels tot verenigingsmanager gepromoveerde Sanjay was ouderwets. Daar zullen de leerlingen van het Segbroek College zeker van meeprofiteren. Daan was ook gepromoveerd en opende samen met Bob. Helaas niet lang, hij werd opgevolgd door een steeds harder sputterende Lesley, en die pakte de Dosti-aanval direct hard aan. De rollen waren omgedraaid, Bob bood ondersteuning. Lesley leek de hele wereld aan te kunnen, maar wilde nog meer, 44 voor 2 na 10 overs, een persoonlijk 30 uit 25 ballen. Jay nam zijn plaats in, en wat volgde was een ongewoon schouwspel. Terwijl het publiek beschutting zocht tegen de brandende zon, waren er meer gelopen runs dan boundaries te noteren, en dat is normaal wel anders bij beide heren. Bob brak dat uiteindelijk op, het zoveelste loopje bezorgde Dosti een run out, 104 voor 3 na 23.2 overs, toch een nuttige 33 van Bob. Dat leek een solide basis op weg naar een broodnodige overwinning. Maar toen Jay zich niet lang daarna liet verleiden door Nelson, 111 voor 4 na 25.3 overs, zakte tempo en vertrouwen. Doc en Sean werden vastgenageld, de runs gingen op rantsoen. Doc had duidelijk zijn dag niet, Sean toonde geduld. Maar hij zag zijn partners telkens weer snel verdwijnen, Doc, Stefan Ekelmans en Teun Landheer en 125 voor 7 na 37.4 overs. Met Rogier kwam het tempo enigszins terug, maar ook hij kon niet lang genoeg steunen. Toen Thijs vervolgens het slachtoffer werd van een arbitrale dwaling met een luchtje van de hekkensluiter, leek de opgave onmogelijk, 157 voor 9 na 43.3 overs. Sean moest forceren en Julius begreep dat wel. Even was er een sprankje hoop door drie zessen, maar Sean moest uiteindelijk buigen op een persoonlijke 44, 177 all out na 46.4 overs.

Een zwaar bevochten overwinning voor de Amsterdamse fusieclub. Volgende week hopelijk tijd voor revanche, thuis tegen koploper VOC op het kunstgras van HCC, in alle opzichten een uitdaging. Tussendoor misschien een inhaal Twenty20 op en tegen HCC, volg daarover het nieuws van de Quicksitereporter. In elk geval veel oude Haegsche op het menu de komende tijd, en ongelukkigerwijs is de route daar naartoe ook nog eens opgebroken.